Kranz Wincenty

KRAUfZE] WINCENTY (RAUS, KRANZ) (ok. 1844-1905)

Syn Mikołaja, szlachcic urodzony w Galicji. Mieszkał z ojcem w gub. wołyńskiej. Podczas powstania był w oddziale. Sądzony w Kijowie, został skazany na 6 lat ciężkich robót w zakładach. W styczniu 1865 r. dotarł na podwodach do Irkucka, a pieszo i w kajdanach został wyprawiony na nerczyńską katorgę. W następnym roku na.mocy manifestu zwolniony z robót osiadł w gm. Idińskiej okr. bałagańskiego. Nie został, jak inni Gaficjanie, zwolniony i nie mógł powrócić do kraju po 1868 r., gdyż jako dziecko był wywieziony do gub. wołyńskiej i nie był poddanym austriackim. Po zwróceniu mu praw stanu mieszkał w gm. Urikowskiej okr. irkuckiego i pracował w gorzelni Nowoaleksandrowskiej. Nie powiodły się próby powrotu, do kraju, pracował nadal na Syberii, m.in. był plenipotentem bogatego nerczyń-skiego kupca i właściciela kopalń złota Butina. Zmarł w Irkucku, pozostawił syna.

Portret mężczyzny z brodą, popiersie. Pod fot. słabo czytelny podpis, na marginesie kartonu na górze: „Wincenty Kraus".
Lit.: MWP, zb. A. Kr., fot. jw. ale w owalu 18kr/35, 4113/1193 - nazwisko „Kranz Wincenty", arch. A. Kr. 71-H „Zesłani" - Krause Wincenty; M. Micińska, s. 384; GARF, GAIO, [w:] kartoteka IH PAN.
poz. 55/2.
Źrodlo:
Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum
Historycznego m.st. Warszawy /Генеалогический форум ВГД/