Feliks Wiktor Riedl (Szczęsny) (ur. 6 sierpnia 1850, zm. ?) – powstaniec styczniowy, zesłaniec, pamiętnikarz. Urodził się w Dydni w 1850 r. w rodzinie zarządcy majątku Trzecieckich w Miejscu Piastowym jako syn Kazimierza Riedla, który był następnie sekretarzem starostwa Bohorodcza. Matką była Paulina Schiller. Miał siostrę Annę, brata Stanisława i Kazimierza (1841-1898), pisarza jezuickiego. Feliks Wiktor Riedl był prawdopodobnie najmłodszym uczestnikiem powstania styczniowego i (najmłodczym zesłańcem) - wziął w nim udział w wieku 13 lat - jako uczeń I kl. szkoły realnej w Samborze, gdzie ojciec był kancelistą w urzędzie. Walczył na Zamojszczyźnie i Lubelszczyźnie pod komendą Marcina Borelowskiego. 6 września 1863 roku w bitwie pod Batorzem koło Kraśnika jego oddział został rozbity, a on sam odniósł rany i dostał się do niewoli. Prawdopodobnie jako najmłodsza osoba został zesłany na katorgę do Tomska, ale dzięki gubernatorowi dotarł tylko do Tobolska, skąd udało mu się wrócić. Po powrocie z Syberii, mając 15 lat wstąpił w 1865 r. do jezuitów w Starej Wsi koło Brzozowa. Święcenia przyjął 16 czerwca 1869 r. z rąk bp. Antoniego Józefa Monastyrskiego (1803-1869). Studia filozoficzne odbył w Śremie w latach 1871-1872, w 1873 r. w Tarnopolu. Był też studentem I roku teologii moralnej w Krakowie. Około 1880 roku spisał swoje wspomnienia powstańcze i zesłańcze. Pracę Wspomnienie z powstania 1863 roku i z drogi na zesłanie w 1864 roku, opublikował w 1891 roku w książce Zapomniane wspomnienia profesor Eligiusz Kozłowski.[Źrodło:Powstańcy styczniowi pl.wikipedia.org]
Wikipedia podaje jak zwykle błędnie. Feliks Wiktor nie był najmłodszym powstańcem. 12 dni od niego młodszym był Ludwik Rusch (Rucz).
Ta strona wymaga zapisu cookies do prawidłowego działania. Aby móc je zapisać na tym urządzeniu, wymagana jest Państwa zgoda. Jeśli nie wyrażą Państwo zgody - wtedy żaden plik cookie nie zostanie zapisany, ale funkcjonalność strony będzie ograniczona, m. in. nie będzie można się zarejestrować, zalogować, pisać komentarzy, nie będzie dostępu do materiałów dostępnych tylko dla zalogowanych. Ponadto informacja ta będzie pojawiać się na każdej stronie, gdyż zapisanie braku zgody na cookies wymagałoby zapisania braku tej zgody w cookies, a na to nie mamy zgody. Szczegóły na stronie Polityka prywatności. Decyzję tę można w przyszłości zmienić na stronie Polityki prywatności.