Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Zareczanka (Biała Kościelna)
16.12.2008 14:49
Zareczanka (Bala Kościelna)
Kilka "Bali" – wiosek w regionie przez nas zwiedzanym możemy wymienić. Miejscowi mówią, że nazwa ta, a dokładniej jej część, pochodzi od Jaćwingów. Samo słowo, wyjaśniają, miało oznaczać pagórki, wzniesienia. Bala Kościelna w dokumentach gminnych nie istnieje, bo na codzień jest Zareczanką. Tę nazwę wieś przybrała w latach siedemdziesiątych nie z woli mieszkańców, ale z rozporządzenia miejscowych władz. Widać samo słowo "kościół" i chęć przypodobania się „górze” popchnęły ich do barbarzyńskiego czynu zmiany historycznej nazwy osady. W tym kraju podobne zachowania wobec dorobku minionych pokoleń były miarą lojalności w „dziele” budowy społeczeństwa komunistycznego.
Pierwsze wzmianki o wiosce pochodzą z roku 1559. W tamtych czasach osada należy do kościoła w Grodnie, stąd i drugi człon nazwy: "kościelna" własność. Oficjalnie do 1837 roku mieszkańcy wioski należą do kościoła unickiego, administracyjnie od XVIII w. do Obwodu Białostockiego, należącego do Prus. Po zmianie zaborców osadę wpisano do rejestrów Powiatu Augustowskiego Suwalskiej i Augustowskiej Guberni. Za czasów polskich leżała w Powiecie Augustowskim. W 1880 r. wieś ma 41 podwórek chłopskich i 284 mieszkańców.
[]
Kilka "Bali" – wiosek w regionie przez nas zwiedzanym możemy wymienić. Miejscowi mówią, że nazwa ta, a dokładniej jej część, pochodzi od Jaćwingów. Samo słowo, wyjaśniają, miało oznaczać pagórki, wzniesienia. Bala Kościelna w dokumentach gminnych nie istnieje, bo na codzień jest Zareczanką. Tę nazwę wieś przybrała w latach siedemdziesiątych nie z woli mieszkańców, ale z rozporządzenia miejscowych władz. Widać samo słowo "kościół" i chęć przypodobania się „górze” popchnęły ich do barbarzyńskiego czynu zmiany historycznej nazwy osady. W tym kraju podobne zachowania wobec dorobku minionych pokoleń były miarą lojalności w „dziele” budowy społeczeństwa komunistycznego.
Pierwsze wzmianki o wiosce pochodzą z roku 1559. W tamtych czasach osada należy do kościoła w Grodnie, stąd i drugi człon nazwy: "kościelna" własność. Oficjalnie do 1837 roku mieszkańcy wioski należą do kościoła unickiego, administracyjnie od XVIII w. do Obwodu Białostockiego, należącego do Prus. Po zmianie zaborców osadę wpisano do rejestrów Powiatu Augustowskiego Suwalskiej i Augustowskiej Guberni. Za czasów polskich leżała w Powiecie Augustowskim. W 1880 r. wieś ma 41 podwórek chłopskich i 284 mieszkańców.
[]