Edward Jürgens (ur. 11 października 1824 w Płocku, zm. 2 sierpnia 1863 w Warszawie) – polski działacz narodowowyzwoleńczy w zaborze rosyjskim, przywódca liberalnej burżuazji warszawskiej (millenerów). Syn majstra ciesielskiego Henryka (Heinricha) przybyłego z Holsztynu i Anny z Krygerów, wdowy po majstrze szklarskim. 1843 ukończył gimnazjum w Płocku. Kontaktował się z grupą "Przeglądu Naukowego". Od 1847 pod nadzorem policji. 1852 ukończył wydział kameralny uniwersytetu w Dorpacie, po czym osiadł w Warszawie. Od 1857 radca tytularny, a od listopada 1852 starszy rachmistrz. Był przeciwnikiem konspiracji i zbrojnego powstania, a zwolennikiem pracy organicznej. Opowiadał się za rozszerzeniem autonomii Królestwa Polskiego i uwłaszczeniem chłopów. Z wyznania był luteraninem]. Po przystąpieniu millenerów do "białych" był członkiem Dyrekcji Wiejskiej stronnictwa. W 1859 wszedł w skład komitetu powołanego przez Narcyza Jankowskiego, którego zadaniem miała być koordynacja przygotowań powstańczych, jednak nie dał się wciągnąć Ludwikowi Mierosławskiemu do akcji spiskowej. Wypowiadał się przeciw konspiracjom i narzucaniu krajowi linii politycznej z Paryża. W 1863 był zwolennikiem przystąpienia do powstania. Aresztowany w czasie powstania styczniowego zmarł w X Pawilonie cytadeli warszawskiej w nocy z 2 na 3 sierpnia 1863 rokuPowstańcy styczniowi- [pl.wikipedia.org]