Męciński Józef Gabriel (h. Poraj) (1839-1921)

Józef Gabriel Męciński wywodzi się z tzw. działoszyńskiej linii Męcińskich. Ur. 16.3.1839 Łowcza, zm. 19.4.1921 Andrychów; syn Stanisława (1816-1866) i Ludwiki z Polikowskich (1821-1900).

(Protoplastą linii był Andrzej Męciński (XVIII w.) -"pan na Działoszynie". Jan Nepomucen (1776-1856) posiadał już tylko Moniatycze i Nowosiółki; ożeniony z Antoniną Kunicką, która wniosła majątki Łowcza i Malinówka. Stanisław Męciński był ich kolejnym właścicielem, a poprzez małżeństwo z Ludwiką Polikowską wszedł w posiadanie Bystrzejowic I Kawęczyna.)
Ukończył gimnazjum w Lublinie; studiował prawo na Uniwersytecie w Kijowie. Uczestnik powstania styczniowego, walczył u boku M.Langiewicza, następnie Dionizego Czachowskiego. Jako rotmistrz w bitwie pod Krępą (6.XI.1863) w obronie Czachowskiego został ranny, stracił rękę.
Spisał wspomnienia z okresu walk powstańczych, których obszerny fragment dotyczący bitwy i śmierci D.Czachowskiego przytacza M.Czosnyka [w: "Partyń - pałac w Łęgu Tarnowskim: historia i współczesność". Łęg Tarnowski 2011].
Do wspomnień sięga również córka Męcińskiego - Helena Zborowska (Blanka Halicka) w powieści "Dzień Zmartwychwstania" (Kraków 1922).
Po upadku powstania i konfiskacie majątku, ostatecznie zamieszkał w Galicji żeniąc się z Heleną Dobrzyńską z Partynia (w r. 1865), siostrą Władysława i Adolfa - również powstańców z 1863 r.
Pełnił szereg funkcji publicznych; m.in. wspomagał Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania 1863 r., w swoim domu utrzymywał byłych powstańców jako rezydentów.
Zmarł w Andrychowie 19.4.1921, pochowany w rodowej kaplicy w Łęgu Tarnowskim (Partyniu).
Został uhonorowany wpisem do Imiennego wykazu weteranów powstań narodowych 1830, 1848, 1863 (nr. 1433), otrzymał potwierdzenie stopnia oficerskiego; 21 maja 1921 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari 5 klasy.

Bibliografia

M.Czosnyka "Partyń -pałac w Łęgu Tarnowskim: historia i współczesność". Łęg Tarnowski 2011