Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Hoowiczpole - Rejon szczuczyński.
24.01.2013 13:15
HOŁOWICZPOLE - Rejon szczuczyński (12 km na północ od Szczuczyna)
Zespół dworski w dawnym majątku ziemskim, nazywany Lebiodką, później Iwanowską.
Od początku XVI w. dobra należały do rodziny Bychowskich. Dopiero w drugiej połowie XIX w. zostały wniesione jako posag przez Antoninę Bychowską w posiadanie rodziny Iwanowskich. Obecnie istniejący dwór został wybudowany na początku XXw. Przez Leonarda Iwanowskiego w stylu modernistycznym w połączeniu z elementami neogotyku. Budynek został wzniesiony na planie litery „L”. Całość tworzą dwa połączone ze sobą skrzydła piętrowe i parterowe, nakryte wysokim dachem z lukarnami. ( okienka dachowe oświetlające poddasze). W nieregularnej bryle budynku znajduje się kilka ryzalitów ze szpiczastymi szczytami zwieńczonymi wieżyczkami. Z czerwonym kolorem ścian, wymurowanych z cegły, kontrastują otynkowane na biało elementy dekoracyjne dworu. W ten sposób wydzielone są: obramienia okien, drzwi, szczytów, a także boniowane naroża ryzalitów. Od strony frontu usytuowany jest taras z kutą żelazną balustradą.
Z rodziną Iwanowskich z majątku Lebiodka wiąże się ciekawa historia ich przynależności narodowej. Spokrewniony z tą rodziną Witold Iwanowski, zamieszkały obecnie w Grodnie, opowiada: „ Leonard Iwanowski uważał się za Litwina w sensie historycznym – obywatela byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Była to postać niezwykle barwna i ciekawa. W Petersburgu należał do Cesarskiego Towarzystwa Naukowego, był przyjacielem wybitnego rosyjskiego uczonego Dymitra Mendelejewa, z którym wyjechał do Królewskiego Instytutu w Londynie w charakterze tłumacza. Wiele podróżował po całym świecie. Leonard Iwanowski miał czterech synów i córkę. Jeszcze przed pierwszą wojną światową każdy z nich wybrał inną narodowość: Wacław – białoruską, Tadeusz – litewską, Jerzy i Stanisław – polską, wszyscy aktywnie działali na rzecz swoich narodów. Wacław był jednym z liderów białoruskiego odrodzenia narodowego, współtworzył rząd białoruski 1918 r. Jerzy był polskim patriotą, ministrem w rządzie Józefa Piłsudskiego. Trzeci z braci Tadeusz – to jeden z wybitnych litewskich naukowców. Czwarty z synów Leonarda – Stanisław był prawnikiem. Pozostawił po sobie interesujące wspomnienia poświęcone Lebiodce i jej okolicom”. Według W. Iwanowskiego, kosztem właścicieli majątku Lebiodka i kilku okolicznych rodzin szlacheckich, wybudowany został w Starych Wasiliszkach, piękny neogotycki kościół. Cegłę na budowę dworu oraz kościoła specjalnie przywożono z Włocławka.
Ostatnim właścicielem majątku Lebiodka Iwanowska do września 1939 r. był Stanisław Iwanowski. Jego syn , Kazimierz, w 1995 r. wydał książkę „Wspomnienia z kresowej młodości”, gdzie opisał spędzone młode lata w majątku rodzinnym.
Po drugiej wojnie światowej budynek dworu został przejęty przez władzę sowiecką. Obecnie mieści się w nim administracja ośrodka dla upośledzonych dzieci. Wnętrza budynku zostały zmienione. Zewnątrz budynek dawnego dworu jest w dobrym stanie. Za dworem znajduje się częściowo zachowany około 20-hektarowy park krajobrazowy z systemem stawów. Zachowało się również kilka szpalerów modrzewiowych. Teren dworski jest zamknięty dla zwiedzających.
Za - http://pamiecdlapokolen.pl/index.php/re ... oowiczpole
Stronę http://www.pamiecdlapokolen.pl tworzą:
- Katarzyna Smolska
- Rafał Cierniak
© tekst i zdjęcia Józef Porzecki
©Fundacja na rzecz Pomocy Dzieciom z Grodzieńszczyzny, 15-277 Białystok, ul. Świętojańska 24/2, tel. +48 85 73-23-770, http://www.fundacja.sos.pl , http://www.facebook.pl/Grodzienszczyzna
Projekt strony na licencji GNU - Katarzyna Smolska
Autorem wszystkich tekstów oraz zamieszczonych zdjęć współczesnych (z 2012 roku) na stronie http://www.pamiecdlapokolen.pl jest Józef Porzecki – polski historyk i działacz społeczny z Białorusi, wieloletni wiceprezes Związku Polaków na Białorusi. Pod koniec lat 80. przystąpił do organizującego się polskiego ruchu narodowego na Białorusi. W latach 1990–1995 odbył studia z dziedziny historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Uczy historii w szkole społecznej ZPB w Grodnie. Pasjonat śladów polskości Grodzieńszczyzny, pomysłodawca niniejszego katalogu. Prywatnie żonaty, ojciec dwóch córek, mieszka w Grodnie.
Zespół dworski w dawnym majątku ziemskim, nazywany Lebiodką, później Iwanowską.
Od początku XVI w. dobra należały do rodziny Bychowskich. Dopiero w drugiej połowie XIX w. zostały wniesione jako posag przez Antoninę Bychowską w posiadanie rodziny Iwanowskich. Obecnie istniejący dwór został wybudowany na początku XXw. Przez Leonarda Iwanowskiego w stylu modernistycznym w połączeniu z elementami neogotyku. Budynek został wzniesiony na planie litery „L”. Całość tworzą dwa połączone ze sobą skrzydła piętrowe i parterowe, nakryte wysokim dachem z lukarnami. ( okienka dachowe oświetlające poddasze). W nieregularnej bryle budynku znajduje się kilka ryzalitów ze szpiczastymi szczytami zwieńczonymi wieżyczkami. Z czerwonym kolorem ścian, wymurowanych z cegły, kontrastują otynkowane na biało elementy dekoracyjne dworu. W ten sposób wydzielone są: obramienia okien, drzwi, szczytów, a także boniowane naroża ryzalitów. Od strony frontu usytuowany jest taras z kutą żelazną balustradą.
Z rodziną Iwanowskich z majątku Lebiodka wiąże się ciekawa historia ich przynależności narodowej. Spokrewniony z tą rodziną Witold Iwanowski, zamieszkały obecnie w Grodnie, opowiada: „ Leonard Iwanowski uważał się za Litwina w sensie historycznym – obywatela byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Była to postać niezwykle barwna i ciekawa. W Petersburgu należał do Cesarskiego Towarzystwa Naukowego, był przyjacielem wybitnego rosyjskiego uczonego Dymitra Mendelejewa, z którym wyjechał do Królewskiego Instytutu w Londynie w charakterze tłumacza. Wiele podróżował po całym świecie. Leonard Iwanowski miał czterech synów i córkę. Jeszcze przed pierwszą wojną światową każdy z nich wybrał inną narodowość: Wacław – białoruską, Tadeusz – litewską, Jerzy i Stanisław – polską, wszyscy aktywnie działali na rzecz swoich narodów. Wacław był jednym z liderów białoruskiego odrodzenia narodowego, współtworzył rząd białoruski 1918 r. Jerzy był polskim patriotą, ministrem w rządzie Józefa Piłsudskiego. Trzeci z braci Tadeusz – to jeden z wybitnych litewskich naukowców. Czwarty z synów Leonarda – Stanisław był prawnikiem. Pozostawił po sobie interesujące wspomnienia poświęcone Lebiodce i jej okolicom”. Według W. Iwanowskiego, kosztem właścicieli majątku Lebiodka i kilku okolicznych rodzin szlacheckich, wybudowany został w Starych Wasiliszkach, piękny neogotycki kościół. Cegłę na budowę dworu oraz kościoła specjalnie przywożono z Włocławka.
Ostatnim właścicielem majątku Lebiodka Iwanowska do września 1939 r. był Stanisław Iwanowski. Jego syn , Kazimierz, w 1995 r. wydał książkę „Wspomnienia z kresowej młodości”, gdzie opisał spędzone młode lata w majątku rodzinnym.
Po drugiej wojnie światowej budynek dworu został przejęty przez władzę sowiecką. Obecnie mieści się w nim administracja ośrodka dla upośledzonych dzieci. Wnętrza budynku zostały zmienione. Zewnątrz budynek dawnego dworu jest w dobrym stanie. Za dworem znajduje się częściowo zachowany około 20-hektarowy park krajobrazowy z systemem stawów. Zachowało się również kilka szpalerów modrzewiowych. Teren dworski jest zamknięty dla zwiedzających.
Za - http://pamiecdlapokolen.pl/index.php/re ... oowiczpole
Stronę http://www.pamiecdlapokolen.pl tworzą:
- Katarzyna Smolska
- Rafał Cierniak
© tekst i zdjęcia Józef Porzecki
©Fundacja na rzecz Pomocy Dzieciom z Grodzieńszczyzny, 15-277 Białystok, ul. Świętojańska 24/2, tel. +48 85 73-23-770, http://www.fundacja.sos.pl , http://www.facebook.pl/Grodzienszczyzna
Projekt strony na licencji GNU - Katarzyna Smolska
Autorem wszystkich tekstów oraz zamieszczonych zdjęć współczesnych (z 2012 roku) na stronie http://www.pamiecdlapokolen.pl jest Józef Porzecki – polski historyk i działacz społeczny z Białorusi, wieloletni wiceprezes Związku Polaków na Białorusi. Pod koniec lat 80. przystąpił do organizującego się polskiego ruchu narodowego na Białorusi. W latach 1990–1995 odbył studia z dziedziny historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Uczy historii w szkole społecznej ZPB w Grodnie. Pasjonat śladów polskości Grodzieńszczyzny, pomysłodawca niniejszego katalogu. Prywatnie żonaty, ojciec dwóch córek, mieszka w Grodnie.