Marcyporęba, pow. wadowicki

Marcyporęba z Bachorowicami, wś, pow. wadowicki, leży nad dwoma potokami uchodzącemi do Brodówki, małego dopływu Wisły z praw. brzegu, w okolicy wznoszącej się z 288 m. npm., gdzie jest wieś zabudowana ku południowi w pokryte lasami wzgórza, które są podnóżami góry Wysokiej 440 m. i Drabo-sza 435 m. npm. Przez wieś prowadzi droga z Brzeźnicy (5.3 kil.) do Wadowic. Najwięcej domów grupuje się nad potokami, są jednak i odosobnione. Przysiółek Bachorowice znajduje się pod lasem w stronie południowo-zachodniej od wsi. Ta stara osada zwana jeszcze u Długosza (Lib. benef. II, 53) „Poramba" ma szkołę ludową jednoklasową i kościół parafialny drewniany. Jest to obszerna budowla z r. ] 660 bez śladów sztuki lub starożytności. Najdawniejszy sprzęt, chrzcielni ca z r. 1545 nie zasługuje na uwagę. Za Zygmunta Augusta aż do początku XVII wieku posiadali ten kościół kalwini (Łukaszewicz: Dzieje kość. hel w. 397), którzy zbór mieli w Brzeźnicy. Rozwiązać tutaj możemy wątpli wość podniesioną przez prof. d-ra Łepkowskiego (Rocznik To w. przyj. nauk. krak. zr. 1861) azali w tej Brzeźnicy lub pod Bochnią? że je dynie mógł być zbór helwecki w tej, gdyż tamta była wówczas własnością klasztoru staniąteckiego. Również mylnem jest podanie w Słowniku geogr. że w Brzeźnicy pod Bochnią jest kościół murowany, jest bowiem drewniany, modrzewiowy. W M. znajduje się w archiwum kościelnem przywilej pisany z czeska po polsku z r, 1586 oblatowany w grodzie oświęcimskim r. 1663. Podaje go prof. dr. Lepkowski w całości podług rękopisu: Fundacye, legaty, zapisy i t. d. kościoła farnego w M. P. spisane przez ks. Michała Kamelskiego plebana kleckiego, w M. P. kuratora, pisarza dekan. Zatorskiego w r. 1758. Ten dyplom bez wątpienia podrobiony nadaje proboszczowi wyłączne prawo palenia gorzałki, piwa, uciążliwe dziesięciny i t. d. i jest świadectwem chciwości duchowieństwa w czasie bezpośrednio poprzedzającym reformacyą. Teraźniejsza nazwa wsi pochodzi od Marka Porębskiego herbu Radwan, założyciela kościoła lub współczesnego Długoszowi, kościół bowiem był założony 1176 r. a na nowo konsekrowany 1667 r.

Parafia należy do dyec. krak. dek. skawińskiego, ma wsie parafialne: Brzeźnicę z Pasieką, Kopytówkę, Owsiankę z ISowemi dworami i Stanisław górny. Ogólna liczba parafian: 3161 rzym.-kat. i 57 izrael. Siarczyński podaje (Rkp. Bibl. Ossol. Ns 1825), że w dawnej taryfie ma ta wieś także drugą nazwę: Świętykost. Pisali się z niej oprócz Porębskich Radwanitów także Wilkowscy i Bielscy. Wspomina ją także Bodzanta w dyplomie z r. 1353 erygującym parafię w Tłuczaniu dolnym. (Kod. Małop. 278). Pos, wiek.ma obszaru 120 mr. roli, 19 mr. łąk, 12 mr.pastw, i 401 mr. lasu; pos. mniej* 936 mr, roli, 117 mr. łąk, 196 mr. pastw, i 62 mr. lasu. M. graniczy na północ z Brzeźnicą na wschód z Brzezinką, Kopytówką i Bęczynem, na południe z Wysoką, na zachód z Lgotą i Tłuczaniem dolnym.
[SGKP]