[herb_lewa]bialina
Białobłocki h. Białynia, stara rodzina w Prusach Zachodnich, historycznie znana już w końcu XIV stulecia. Pochodzili z Białegobłota w woj. pomorskim, pisali się zaś z Rynkówki. Do końca XVII wieku rodzina ta posiadała znaczne majątki w pow. puckim. Dziedziczyli ponadto m.in. Wierzch-Łososny pod Grodnem w 1650 r., Młock w pow. przasnyskim 1839 r.
Podpisali z woj. pomorskim elekcję Jana III w 1674 r. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie 1839 roku.
• Jan (zm. 1646), syn Jędrzeja, sędzia ziem. pucki, siedmiokrotnie deputat na trybunał, kilkakrotnie poseł na sejmy, niepospolity mówca, wyższych dostojeństw nie chciał przyjąć, podpisał elekcję 1632 r.
[Bon. I 184; Urus. I 155 ][herb_lewa]lubicz
Białobłocki h. Lubicz, pochodzą ze wsi Białobłoty w ziemi chełmskiej. Jedna ich gałąź przeniosła się do W. Ks. Litewskiego i w większości przyjęła wyznanie kalwińskie. Wielu z nich musiało zamieszkiwać powiat grodzieński, gdzie okolica szlachecka zwała się nawet Białobłockie.
W XVII w. są także na Rusi Czerwonej, w pow. sanockim, przemyskim i bełskim, w XVIII w. są na Mazowszu i Podlasiu. W 1633 r. otrzymali konsens królewski na nabycie burgrabstwa krakowskiego.
Podpisali z woj. wileńskim elekcję Jana Kazimierza 1648 r., z ziemią warszawską elekcję Augusta II w 1697 r., oraz obiór Stanisława Augusta w 1764 r. Podpisali manifest szlachty litewskiej 1763 r.
Udowodnili w 1840 r. swoje pochodzenie szlacheckie w Królestwie, a w 1865 r. w Cesarstwie, zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej.
[Bon. I 184; Urus. I 155 ][herb_lewa]ogonczyk
Białobłocki h. Ogończyk, zamożna niegdyś rodzina na Kujawach i w ziemi chełmińskiej, pochodzą z Białego Błota w woj. chełmińskim, które posiadali w 1386 r.
W XVI w. zamieszkiwali różne prowincje Prus Królewskich.
Podpisali z woj. chełmińskim elekcję Jana Kazimierza w 1648 r., a z woj. kaliskim obiór Stanisława Augusta w 1764 r.
Byli także właścicielami wsi Szumiłowo pod Radzynem, którą nadali ok. 1608 r. klasztorowi Benedyktynów w Chełmnie, Chełmońca (1782), oraz Radomina w pow. lipnowskim (1837).
Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w 1837 r.
Odmiana w herbie - strzała położona jest nie na półpierścieniu, a na barku księżyca - taki znak widnieje na pieczęci Marka Białobłockiego z 1633 r. (Piek.).
[Bon. I 185; Urus. I 155-156 ]Białobłocki online
http://polishgenealogy.blogspot.com/2008/12/biaobocki_18.html