Ojciec Leon Godlewski urodził się w roku 1831, do Zakonu wstąpił w roku 1852, święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1862.
W chwili kasaty klasztorów (27/28 XI 1864) formalnie przynależał do klasztoru w Warszawie, faktycznie jednak ukrywał się w Dalikowie k. Łodzi, posługując się nazwiskiem Leon Czaplis (w klasztorze reformatów w pobliskim Lutomiersku był w tym czasie zakonnik o tym imieniu i nazwisku). Uczestnik powstania styczniowego. Pojawiające się w literaturze informacje, jakoby był w tym czasie gwardianem klasztoru w Łagiewnikach, nie znajdują potwierdzenia w źródłach.
Ujęty przez władze carskie w roku 1865 i postawiony przed sądem wojennym, został z początkiem 1866 roku skazany na osiedlenie w Tunce (gubernia irkucka). Od roku 1872 mieszkał w Wielikim Ustiugu (gubernia wołogodzka).
W roku 1888 otrzymał pozwolenie władz państwowych na powrót do kraju. 17 II 1889 przybył do Warszawy i zamieszkał przy kościele poaugustiańskim św. Marcina, następnie był rezydentem przy kościele Świętego Ducha, wreszcie kapelanem Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przy ul. Żytniej.
Nie ma śladów, by starał się o powrót do klasztoru w Kaliszu, ani by w ogóle nawiązał z tym klasztorem łączność. Nie sekularyzował się, a nekrologi określajągo jako franciszkanina.
Nie ma jednak również śladów, by starał się o powrót do klasztoru w Kaliszu. Zmarł w Warszawie 19 IX 1904 roku.