Jan Czekanowski urodził się w rodzinie ziemiańskiej 6.10.1882 roku w Głuchowie, niedaleko Grójca na Mazowszu, gdzie spędził też dzieciństwo. Był uczniem szkoły W. Górskiego w Warszawie, a następnie przeniósł się do Libawy na Łotwie. Tam ukończył szkołę średnią w roku 1901. W roku 1902 zapisał się na uniwersytet w Zurichu. Podjął tam studia antropologiczne u znakomitego, niemieckiego antropologa Rudolfa Martina. Studiował także anatomię, etnografię i matematykę. Studia ukończył w 1906 roku, pracę doktorską obronił rok później. Będąc jeszcze studentem podjął pracę w Królewskim Muzeum Ludoznawczym w Berlinie. W roku 1907 wyjechał wraz z ekspedycją naukową w dwuletnią podróż do Afryki Środkowej. W 1910 roku rozpoczął pracę w Muzeum Antropologii i Etnografii w Petersburgu, a następnie w roku 1913 obejął Zakład Antropologiczno- Etnologiczny na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Po drugiej wojnie światowej przeniósł się na stałe do Poznania, gdzie od roku 1946 aż do momentu przejścia na emeryturę w roku 1960, kierował Katedrą Antropologii. W uznaniu swych zasług otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu we Wrocławiu oraz w Poznaniu. Prof. Jan Czekanowski zmarł 20.07.1965 roku w Szczecinie. Pochowany jest na warszawskich Powązkach. Od niedawna, na skutek starań środowiska antropologów poznańskich, jedna z ulic Poznania nosi imię Jana Czekanowskiego. Autor "Zarys antropologii Polski", "W głąb lasów Aruwimi: Dziennik podróży do Afryki Środkowej"," Człowiek w czasie i w przestrzeni". "W głąb lasów Aruwimi " - to dziennik ekspedycji do Afryki zorganizowanej przez ks. Adolfa Fryderyka Meklemburskiego, a po jego powrocie do Europy kontynuowanej przez Czekanowskiego w latach 1907-1909. Dotyczy podróży z Ruandy przez masyw Ruwenzori, dorzecza Aruwimi do Irumu. " Człowiek w czasie i przestrzeni" - ostatnie dzieło Jana Czekanowskiego, będące podsumowaniem jego olbrzymiego dorobku naukowego.
Więcej o profesorze Janie Czekanowskim i jego afrykańskiej wyprawie na stronie - viewtopic.php?f=32&t=2238