Żuraki, pow. bohorodczański

Żuraki, wś, pow. bohorodczański, 10 kim. na płd.-zach. od Bohorodczan, 9 kim. na płn.-wsch. od sadu pow. i urz. poezt. w Sołotwinie. Na płn. leża Lachowce (przys. Dąbrowa), na wsch. Horocholina, na płd.-wsch. Starunia, na płd.-zach. Manasterczany i Sołotwina, na płn.-zach. Dźwiniacz. Środkiem obszaru płynie Bystrzyca Złota od płd.-zach. z Manasterczan, na płn.-wsch., a potem na płn. do Lachowice, i przyjmuje w obrębie wsi od praw. brz. pot. Łukawiec. Płn.-zach. lesistą część obszaru przepływają,: Rakowiec i Dźwienice, lewoboczne do pływy Bystrzycy. Zabudowania wiejskie leżą na płd. w dolinie Bystrzycy i Łukawca. Najw. wzn. na płn.-wsch. wynosi 417 mt. Własn. wiek. ma roli or. 705, łąk i ogr, 1421, pastw. 478, lasu 121 mr. W r. 1890 było 269 dm., 1628 mk. w gm., 7 dm., 35 mk. na obsz. dwór. (1483 gr.-kat., 23 rz.-kat., 157 izr.; wszyscy narodowości rusińskiej). Par. rz.-kat. w Sołotwinie, gr.-kat. w Staruni. We wsi jest cerkiew i szkoła 1-klas.
[SGKP]

Ok. 1830 mandatariuszem był Florian Dobrzański [AGAD 1-301-560 - akt chrztu wnuczki Józefy Topolnickiej]