Dobry wieczór!
"Bilał" to litewsko-tatarski odpowiednik arabskiego imienia własnego "Bilal" (podaję za: S. Dziadulewicz, Herbarz rodzin tatarskich w Polsce, Wilno 1929, s. 460.)
"Murza" - odpowiedniki: "mirza" (jak u Mickiewicza, rodzącego się skądinąd z prababki Tatarki), "emirza", "emirzade(h)" = "urodzony od księcia", z arabskiego "emir" - książę i perskiego "zade(h)" - urodzony (podaję za tymże Dziadulewiczem, s. 462)
Mürza/Murza/Mirza jest tytułem w tradycji Tatarów litewskich przysługującym członkom rodzin stojących na czele sześciu ułusów, które na Litwie przybrały postać chorąstw (ściahów) - ułańskiego, najmańskiego, juszyńskiego, jałoirskiego, kondrackiego, bahryńskiego.
W hierarchii Tatarów litewskich najwyżej stali cerewicze (odpowiednik tytułu "sołtan") Puńscy i Ostryńscy, potomkowie rodów wywodzących się od Dżyngis Chana (odpowiednio Puńscy od chana krymskiego Nur-Dewlet Gireja, Ostryńscy od chana Złotej Ordy Szacha Achmata).
Tytuł "ułan" przysługiwał rodom książęcym wywodzącym się z bocznych linii rodu Czyngiz Chana - najwyższym szacunkiem cieszył się ród Ułanów Asanczukowiczów, stojący na czele chorągwi ułańskiej (i od nich pochodzi nazwa formacji kawaleryjskiej, ochoczo przywłaszczonej sobie przez "koronijaszy", że zacytuję Wieszcza ).
Tytułem "mirza" posługiwały się zaś w pierwszym rzędzie rody sprawujące chorąstwo pozostałych ułusów/ściahów: Najmanowie (w XX wieku jedna z najważniejszych postaci tatarskiego ruchu narodowego i kulturalnego w II RP - Leon Najman-Mirza Kryczyński), przewodzący chorągwiom najmańskiej i kondrackiej, Juszeńscy (chorążowie i marszałkowie chorągwi juszyńskiej - tu za przykład może posłużyć profesor Selim Mirza-Juszeński Chazbijewicz), Jałoirowie (chorągwi jałoirskiej), Bahryńscy/Baryńscy (chorągwi bahryńskiej), a także potomkowie licznych odgałęzień tych rodów. W tradycji tatarskiej uważano ich za potomków wodzów złotoordyńskich. Na Litwie tytuł ten przekładano na ogół jako "kniaź" ("książę").
Stanisław Kryczyński w klasycznej monografii Tatarzy litewscy, "Rocznik Tatarski", t. III, Warszawa 1938, o tytule "murza" pisze jednak tak:
"Ogół Tatarów hospodarskich [w przybliżeniu odpowiednik koroniarskiej szlachty - M.] używał tytułu murza, który w pierwotnym znaczeniu odpowiadał księciu lub kniaziowi, bo pochodzi z perskiego mirza a to od emir-zade - syn księcia. U Tatarów litewskich jednak tytuł ten nie oznaczał księcia krwi tylko znacznego szlachica" (s. 75). A z Kryczyńskim nie daje się polemizować .
Ergo: Murza Bilał to książę (kniaź) - choć pewnie raczej po prostu "pan" - Bilał.
Przydałby się jakiś rozwinięty kontekst Pani pytania - być może udałoby się powiedzieć na ten temat coś więcej.
Zarówno Kryczyńskiego (który imionom tatarskim poświęca dużo uwagi), jak i Dziadulewicza znaleźć można w sieci:
http://pbc.biaman.pl/dlibra/doccontent?id=1987&from=FBC
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccont ... 5&from=FBC
Serdecznie pozdrawiam,
Maciek
(ze ściahu juszyńskiego )