Słowniki polszczyzny dawnej c.d.
(4) Poniekąd jako rodzaj uzupełnienia i kontekstowego wzbogacenia materiału zawartego w słownikach wymienionych wyżej potraktować można inne polonistyczne monumenta:
Słownik języka Adama Mickiewicza, red. K. Górski, S. Hrabec, t. 1–11, Ossolineum, Wrocław 1962–1983;
Słownik języka Jana Chryzostoma Paska, red. H. Koneczna, W. Doroszewski, t. 1–2, Ossolineum, Wrocław–Warszawa–Kraków 1965–1973;
Słownik polszczyzny Jana Kochanowskiego, red. M. Kucała, t. I–V, A–Ż, wraz z indeksem a tergo, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1994–2012.
Niestety, nie istnieją jak dotąd ich wersje elektroniczne, choć w najbliższych latach planuje się przygotowanie wersji cyfrowej słownika Kochanowskiego, natomiast materiał z dykcjonarza paskowskiego został wykorzystany w Słowniku języka polskiego XVII i I poł. XVIII w.
Na tym tle ewenementem jest słownik polszczyzny Norwida:
J. Puzynina, T. Korpysz, Internetowy słownik języka Cypriana Norwida http://www.slownikjezykanorwida.uw.edu.pl/index.php
Stworzony w ramach działającej od 1983 przy polonistyce Uniwersytetu Warszawskiego Pracowni Języka Norwida.
Kartoteka pracowni liczy około 600 tysięcy fiszek. Bagatela.
Łączę ukłony
M.