Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Dąbrowski Stefan
9.12.2013 12:26
Dąbrowski Stefan (1875-1945) ksiądz.
Urodził się 1 czerwca 1875 roku w Dachowie na Pomorzu, w rodzinie właściciela ziemskiego Kazimierza i Izabeli ze Żmudzińskich. Maturę złożył w Chełmnie, w 1898 roku, po czym studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu i Gnieźnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w Poznaniu 15 grudnia 1901 roku. Pracę duszpasterską rozpoczął w 1902 roku jako wikary w Pawłowicach. Cztery lata później, 20 grudnia 1906 roku otrzymał nominację na proboszcza w Żytowiecku. Interesowały go różne kierunki pracy społeczno-narodowej. Przejawiał troskę o podźwignięcie na swoim terenie rolnictwa i w 1904 roku w Pawłowicach został wybrany wiceprezesem kółka rolniczego, które zrzeszało 36 członków. Zajmował się też pracami Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, w którym udział księży nie był mile widziany przez władze pruskie. O jego obecności na festynie jesiennym „Sokoła” w Poniecu w 1904 naczelny prezes prowincji zawiadomił bpa Floriana Stablewskiego. Prowadził działalność wyborczą Polaków w powiecie gostyńskim. Był członkiem komitetu wyborczego na powiat gostyński. W 1908 roku przewodniczył jednemu z zebrań przedwyborczych, co odnotowały władze prowincji. Należał także do Towarzystwa Czytelni Ludowych na powiat gostyński. Od 1917 był członkiem zwyczajnym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W serii Biblioteka Akcji Katolickiej wydał tomik Eugenika ze stanowiska katolickiego, wydany w Poznaniu w 1936 roku.
We wrześniu 1939 roku po krótkiej obecności wrócił do parafii w Żytowiecku. W marcu 1940 roku został aresztowany przez Niemców i osadzony w Bruczkowie. Następnie wywieziono go do Borzęcina koło Krakowa w Generalnym Gubernatorstwie. Zmarł podczas powrotu do Wielkopolski 15 marca 1945 roku. Pochowany został na cmentarzu przykościelnym w Żytowiecku. http://www.muzeum.gostyn.pl/
Urodził się 1 czerwca 1875 roku w Dachowie na Pomorzu, w rodzinie właściciela ziemskiego Kazimierza i Izabeli ze Żmudzińskich. Maturę złożył w Chełmnie, w 1898 roku, po czym studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu i Gnieźnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w Poznaniu 15 grudnia 1901 roku. Pracę duszpasterską rozpoczął w 1902 roku jako wikary w Pawłowicach. Cztery lata później, 20 grudnia 1906 roku otrzymał nominację na proboszcza w Żytowiecku. Interesowały go różne kierunki pracy społeczno-narodowej. Przejawiał troskę o podźwignięcie na swoim terenie rolnictwa i w 1904 roku w Pawłowicach został wybrany wiceprezesem kółka rolniczego, które zrzeszało 36 członków. Zajmował się też pracami Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, w którym udział księży nie był mile widziany przez władze pruskie. O jego obecności na festynie jesiennym „Sokoła” w Poniecu w 1904 naczelny prezes prowincji zawiadomił bpa Floriana Stablewskiego. Prowadził działalność wyborczą Polaków w powiecie gostyńskim. Był członkiem komitetu wyborczego na powiat gostyński. W 1908 roku przewodniczył jednemu z zebrań przedwyborczych, co odnotowały władze prowincji. Należał także do Towarzystwa Czytelni Ludowych na powiat gostyński. Od 1917 był członkiem zwyczajnym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W serii Biblioteka Akcji Katolickiej wydał tomik Eugenika ze stanowiska katolickiego, wydany w Poznaniu w 1936 roku.
We wrześniu 1939 roku po krótkiej obecności wrócił do parafii w Żytowiecku. W marcu 1940 roku został aresztowany przez Niemców i osadzony w Bruczkowie. Następnie wywieziono go do Borzęcina koło Krakowa w Generalnym Gubernatorstwie. Zmarł podczas powrotu do Wielkopolski 15 marca 1945 roku. Pochowany został na cmentarzu przykościelnym w Żytowiecku. http://www.muzeum.gostyn.pl/