Łuczak Bolesław (1901-1940) Urodził się 3 kwietnia 1901 roku w Masłowie w pow. śremskim. Syn Ignacego i Weroniki z domu Klemm. W 1922 uzyskał świadectwo dojrzałości w gimnazjum w Ostrowie Wlkp. Sześć lat później ukończył Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego, uzyskując stopień magistra prawa. W czasie powstania wielkopolskiego, 23 stycznia 1919 roku został wcielony do 15 Pułku Artylerii Polowej. Od 14 marca do 15 września 1919 roku brał udział w walkach o Lwów, od 16 marca do 22 maja 1920 roku w ofensywie kijowskiej. Następnie z jednostką przeniesiony został na front litewsko-białoruski, gdzie do 6 lipca walczył w ofensywie do Berezyny. W sierpniu brał udział w walkach odwrotowych, a następnie pościgowych i w bitwie nad Niemnem. Kampanię wojenną zakończył w październiku 1920 roku. Od 20 września 1921 roku do 2 kwietnia 1922 roku był słuchaczem Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu, od 16 kwietnia został przeniesiony do baterii zapasowej 15 Pułku Artylerii Polowej. Kilka dni później, 20 kwietnia 1922 roku, przeniesiony do rezerwy. W dniach 14 maja-7 lipca 1928 roku odbył skrócony kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 7 w Śremie. 5 listopada 1928 roku został mianowany podporucznikiem i wcielony do 69 Pułku Piechoty w Gnieźnie. Z Gostyniem związany był kilka lat. Od jesieni 1929 roku był aplikantem w miejscowym Sądzie Grodzkim. W latach 1935-1938 był kierownikiem Sądu Grodzkiego w Śremie. Podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli sowieckiej. Osadzony został w obozie w Starobielsku. Stąd wywieziony został do Charkowa, gdzie w piwnicy budynku Urzędu NKWD został zastrzelony. Odznaczony był Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921.
Wojciech Śmigielski, Mieszkańcy Gostynia i okolic w obozach specjalnych NKWD w latach 1939-1940, Poznań 2000, mps. http://www.muzeum.gostyn.pl/