Urodził się 6 września 1872 roku w Małej Wsi (Kleindorf), w ówczesnym powiecie Babimojskim w rodzinie nauczycielskiej Michała i Eleonory z Laurentowskich. Uczył się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, następnie w gimnazjum w Międzyrzeczu, gdzie w 1896 roku zdał maturę. Po odbyciu studiów seminaryjnych w Poznaniu i Gnieźnie przyjął 12 listopada 1899 roku święcenia kapłańskie. Jako neoprezbiter został skierowany na wikariat do parafii świętomarcińskiej w Poznaniu. Od 1 stycznia 1900 roku był wikariuszem katedralnym w Poznaniu. W 1905 mianowano go wicedziekanem archikatedralnym. Od 1901 roku zatrudniony był jako magister cantu, a od 1 czerwca 1902 roku pełnił też obowiązki prokuratora poznańskiego Seminarium Duchownego. W końcu września 1906 roku objął parafię w Bukownicy (dekanat ostrzeszowski). W latach 1910-1914 pełnił też obowiązki notariusza dekanalnego. Od 1914 roku do śmierci był proboszczem w Pępowie. Zmarł 17 czerwca 1940 roku. W Poznaniu początkowo był wicepatronem (1902), a następnie patronem (1905) Katolickiego Towarzystwa Rzemieślników Polskich. Należał też do Spółki Parcelacyjnej Rolników w Poznaniu. W 1906 roku, po ks. Kleinie, obrany został wicepatronem Związku Towarzystw Organistowskich. Szerszą aktywność w różnych dziedzinach pracy społecznej rozwinął w okresie pobytu w Bukownicy. Z chwilą objęcia parafii, 1 października 1906 roku zajął się miejscowym kółkiem rolniczym. W corocznych sprawozdaniach kółka bukownickiego podkreślano, że wspierał jego działalność, nie będąc prezesem. W 1911 roku zachęcił i pomógł gospodarzom z Bukownicy i Chlewisk w założeniu spółki melioracyjnej. Aktywnie działał jako propagator polskiego czytelnictwa. Założył w styczniu 1909 roku biblioteczkę w Bukownicy, był członkiem komitetu TCL na powiat ostrzeszowski. Uczestniczył w polskim ruchu wyborczym. Był członkiem polskiego Komitetu Wyborczego na powiat ostrzeszowski. Występował kilkakrotnie w akcji wyborczej, nawołując do głosowania na polskich kandydatów, m.in. 1 stycznia 1912 roku podczas powiatowego zebrania wyborczego w Bukownicy z udziałem 200 osób. Na wiecach wyborczych apelował głównie o zakładanie i wspieranie istniejących polskich banków ludowych. Sam też angażował się na tym obszarze polskiej aktywności – był członkiem, a następnie wiceprezesem rady nadzorczej Banku Ludowego w Ostrzeszowie. Był też członkiem zwyczajnym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Przemawiał na wiecu w Pępowie podczas uroczystości 3 maja 1919 roku. W okresie międzywojennym był prezesem rady nadzorczej Banku Ludowego w Pępowie oraz założycielem (14 kwietnia 1918 roku) i prezesem tamtejszego Króla Rolniczego, które w 1926 roku liczyło 157 członków. Z działalności bankowej zrezygnował, zgodnie z arcybiskupem zaleceniem, w 1934 roku. Ponadto założył w Pępowie Spółkę Drenarską i Kółko Śpiewackie. W 1933 roku powołał w Pępowie dobrze działającą parafialną Akcję Katolicką. http://www.muzeum.gostyn.pl/