Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Tomaszewski Roman
11.12.2013 03:18
Tomaszewski Roman (1935-2003)
Urodził się dnia 24 listopada 1935 roku w Łodzi. Był drugim dzieckiem Ksawerego i Marty Tomaszewskich. Dwójka rodzeństwa to: Remigiusz (ur. 1933,. zm. 2000) i Marta (ur. 1938). Ojciec pochodził z rodziny rzemieślniczej, w której większość osób utrzymywała się z rzeźnictwa. Przed wybuchem wojny w 1939 roku Ksawery Tomaszewski pracował w dużym rodzinnym zakładzie rzeźnickim należącym do jego wuja Włodarskiego. Matka natomiast zatrudniona była w charakterze włókniarki w jednym z łódzkich zakładów odzieżowych. Trudne lata okupacji rodzina Tomaszewskich przeżyła w Łodzi .Szczególnie dramatyczny był okres, kiedy Niemcy aresztowali ojca. Spędził on dziewięć miesięcy w więzieniach w Łodzi i w Sieradzu za nielegalny przewóz mięsa.
Po oswobodzeniu w 1945 roku w mieście nadal panował głód. Po roku trudnej egzystencji Roman Tomaszewski z całą rodziną przeniósł się do Stawiszyna, gdzie zamieszkał w rodzinnym domu ojca. W Stawiszynie Ksawery Tomaszewski nie mógł prowadzić rodzinnego zakładu masarskiego, ponieważ wszystko zostało upaństwowione. Zajął się uprawą ziemi, którą dzierżawił zapewniając utrzymanie nie pracującej żonie i dzieciom.
W 1946 roku Roman Tomaszewski rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Stawiszynie. Po ukończeniu pierwszej klasy. Za dobre wyniki w nauce po ukończeniu pierwszej klasy oraz opóźnienie w latach szkolnych z powodu wojny został automatycznie przeniesiony do klasy trzeciej. Szkołę podstawową ukończył w 1951 roku. W tym samym roku rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym TPD w Kaliszu, dokąd codziennie dojeżdżał ze Stawiszyna. Po zdaniu matury w 1955 roku został powołany do służby wojskowej. Początkowo pełnił ją w jednostce wojskowej w Żarach koło Żagania. Później został przeniesiony do wojskowej drużyny piłki nożnej. Dla Romana Tomaszewskiego piłka nożna ważna była przez całe życie. W latach młodości grywał w piłkę jako zawodnik m.in. w klubie LZS „Pogoń Stawiszyn”.
Po zakończeniu służby wojskowej postanowił dalej kontynuować naukę. Pomimo że początkowo zamierzał studiować na Politechnice Gdańskiej (budowa statków), zdał egzamin wstępny na Uniwersytet Łódzki i 1 października 1957 roku został studentem historii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym. Po ukończeniu studiów w 1963 roku uzyskał tytuł magistra historii i otrzymał ofertę pracy w Liceum Ogólnokształcącym w Gostyniu. Z miastem tym związał się już do końca życia.
Jeszcze podczas studiów w 1962 roku, przebywając w Stawiszynie, Roman Tomaszewski poznał młodą dziewczynę pracującą w sklepie, Jolantę Napruszewską. Dwa lata później Jolanta i Roman zawarli związek małżeński. Małżonkowie osiedlili się w Gostyniu i tu narodziły się im dzieci – Jarosław i Przemysław.
W dniu 13 marca 1964 roku rozpoczął pracę nauczyciela historii i propedeutyki nauki o społeczeństwie w Liceum Ogólnokształcącym im. Ziemi Gostyńskiej w Gostyniu. Pracował w tej szkole do 1998 roku. Zawsze skromny i pełen kultury osobistej, szybko zdobył sobie wdzięczność młodzieży i kolegów w gronie pedagogicznym. W trosce o poziom nauczanych przez siebie przedmiotów uzupełniał wiedzę, uczestnicząc w różnych formach doskonalenia zawodowego. Wielu uczniów Romana Tomaszewskiego brało udział w konkursach i olimpiadach zdobywając wysokie lokaty. Przykładowo uczennica Marzena Szmyt została laureatką VI Olimpiady Historycznej, a uczeń Łukasz Dreczka finalistą XXII Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym.
Roman Tomaszewski aktywnie włączał się w życie szkoły organizując apele, prelekcje i odczyty o tematyce historycznej. Swoją wiedzę prezentował również na sesjach popularnonaukowych: „Kopernik”, „Odbudowa państwa polskiego”, „Gostyń i gmina”. Utrzymywał ścisłe kontakty z środowiskami naukowymi ,szczególnie z historykami z poznańskiego Uniwersytetu A. Mickiewicza z profesorami: Antonim Czubińskim, Stanisławem Sierpowskim czy z Karolem Olejnikiem. Należał do Gostyńskiego Towarzystwa Kulturalnego. Był jednym z organizatorów historycznego „Pochodu Wieków”, który odbył się z okazji 700-lecia Gostynia w 1978 roku.
Roman Tomaszewski aktywnie działał politycznie. W latach 1984-1988 był radnym miasta i gminy Gostyń pracując jako zastępca przewodniczącego Komisji Oświaty i Wychowania. Przez wiele lat opiekował się młodzieżą ze szkolnego koła Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej. Był organizatorem i wychowawcą letnich obozów Ochotniczych Hufców Pracy dla młodzieży licealnej. Pracował także jako kurator dla nieletnich.
Po przejściu na emeryturę nadal działał aktywnie. Mógł w pełni oddać się swojemu hobby. Zwiedzał Europę, interesował się sportem. Przede wszystkim jednak zajął się badaniem dziejów Gostynia i okolicy. Z historią regionalną zetknął się po raz pierwszy w roku 1978, publikując kalendarium miasta. Kilkanaście lat później ponownie powrócił do tego tematu. Na łamach „Gazety Gostyńskiej” zamieścił po raz drugi kalendarium grodu nad Kanią, jednakże znacznie bardziej poszerzone. W 1994 roku w jubileuszowej publikacji ukazało się jego autorstwa obszerne kalendarium Gimnazjum i Liceum w Gostyniu. Dwa lata później spod tego samego pióra wyszła monografia miejscowej cukrowni. Krótko potem Roman Tomaszewski zajął się badaniem losów mieszkańców Gostynia i okolicy w latach 1918-1945. W „Grabonoskich Zapiskach Regionalnych” opublikował artykuł o udziale Gostyniaków w powstaniach śląskich i w plebiscycie na Warmii i Mazurach. W 1997 roku rozpoczął kwerendę źródłową, a dwa lata później zamieścił w „Gazecie Gostyńskiej” pierwsze informacje o gostyńskich uczestnikach wojny polsko-bolszewickiej. W rezultacie w 2003 roku została wydana książka „Wysiłek militarny i materialny mieszkańców ziemi gostyńskiej w walkach o kształt granicy wschodniej II Rzeczpospolitej (1918-1920)”. Od 2002 roku na łamach „Nowej Gazety Gostyńskiej” publikował życiorysy gostynian, którzy we wrześniu 1939 roku stanęli do obrony Ojczyzny. Zdążył opracować ponad 200 biogramów. Roman Tomaszewski zmarł 6 marca 2003 roku w szpitalu gostyńskim.
W uznaniu jego zasług został wielokrotnie nagrodzony i odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi nadanym przez Radę Państwa (1985), Nagrodą II stopnia Ministra Oświaty i Wychowania (1978), Nagrodą Kuratora Oświaty w Lesznie (1984), Nagrodą Dyrektora Szkoły (1989,1992,1994).
W 2003 roku, już pośmiertnie, otrzymał najwyższe gostyńskie odznaczenie honorowy Laur Gostynia.
http://www.muzeum.gostyn.pl/
Urodził się dnia 24 listopada 1935 roku w Łodzi. Był drugim dzieckiem Ksawerego i Marty Tomaszewskich. Dwójka rodzeństwa to: Remigiusz (ur. 1933,. zm. 2000) i Marta (ur. 1938). Ojciec pochodził z rodziny rzemieślniczej, w której większość osób utrzymywała się z rzeźnictwa. Przed wybuchem wojny w 1939 roku Ksawery Tomaszewski pracował w dużym rodzinnym zakładzie rzeźnickim należącym do jego wuja Włodarskiego. Matka natomiast zatrudniona była w charakterze włókniarki w jednym z łódzkich zakładów odzieżowych. Trudne lata okupacji rodzina Tomaszewskich przeżyła w Łodzi .Szczególnie dramatyczny był okres, kiedy Niemcy aresztowali ojca. Spędził on dziewięć miesięcy w więzieniach w Łodzi i w Sieradzu za nielegalny przewóz mięsa.
Po oswobodzeniu w 1945 roku w mieście nadal panował głód. Po roku trudnej egzystencji Roman Tomaszewski z całą rodziną przeniósł się do Stawiszyna, gdzie zamieszkał w rodzinnym domu ojca. W Stawiszynie Ksawery Tomaszewski nie mógł prowadzić rodzinnego zakładu masarskiego, ponieważ wszystko zostało upaństwowione. Zajął się uprawą ziemi, którą dzierżawił zapewniając utrzymanie nie pracującej żonie i dzieciom.
W 1946 roku Roman Tomaszewski rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Stawiszynie. Po ukończeniu pierwszej klasy. Za dobre wyniki w nauce po ukończeniu pierwszej klasy oraz opóźnienie w latach szkolnych z powodu wojny został automatycznie przeniesiony do klasy trzeciej. Szkołę podstawową ukończył w 1951 roku. W tym samym roku rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym TPD w Kaliszu, dokąd codziennie dojeżdżał ze Stawiszyna. Po zdaniu matury w 1955 roku został powołany do służby wojskowej. Początkowo pełnił ją w jednostce wojskowej w Żarach koło Żagania. Później został przeniesiony do wojskowej drużyny piłki nożnej. Dla Romana Tomaszewskiego piłka nożna ważna była przez całe życie. W latach młodości grywał w piłkę jako zawodnik m.in. w klubie LZS „Pogoń Stawiszyn”.
Po zakończeniu służby wojskowej postanowił dalej kontynuować naukę. Pomimo że początkowo zamierzał studiować na Politechnice Gdańskiej (budowa statków), zdał egzamin wstępny na Uniwersytet Łódzki i 1 października 1957 roku został studentem historii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym. Po ukończeniu studiów w 1963 roku uzyskał tytuł magistra historii i otrzymał ofertę pracy w Liceum Ogólnokształcącym w Gostyniu. Z miastem tym związał się już do końca życia.
Jeszcze podczas studiów w 1962 roku, przebywając w Stawiszynie, Roman Tomaszewski poznał młodą dziewczynę pracującą w sklepie, Jolantę Napruszewską. Dwa lata później Jolanta i Roman zawarli związek małżeński. Małżonkowie osiedlili się w Gostyniu i tu narodziły się im dzieci – Jarosław i Przemysław.
W dniu 13 marca 1964 roku rozpoczął pracę nauczyciela historii i propedeutyki nauki o społeczeństwie w Liceum Ogólnokształcącym im. Ziemi Gostyńskiej w Gostyniu. Pracował w tej szkole do 1998 roku. Zawsze skromny i pełen kultury osobistej, szybko zdobył sobie wdzięczność młodzieży i kolegów w gronie pedagogicznym. W trosce o poziom nauczanych przez siebie przedmiotów uzupełniał wiedzę, uczestnicząc w różnych formach doskonalenia zawodowego. Wielu uczniów Romana Tomaszewskiego brało udział w konkursach i olimpiadach zdobywając wysokie lokaty. Przykładowo uczennica Marzena Szmyt została laureatką VI Olimpiady Historycznej, a uczeń Łukasz Dreczka finalistą XXII Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym.
Roman Tomaszewski aktywnie włączał się w życie szkoły organizując apele, prelekcje i odczyty o tematyce historycznej. Swoją wiedzę prezentował również na sesjach popularnonaukowych: „Kopernik”, „Odbudowa państwa polskiego”, „Gostyń i gmina”. Utrzymywał ścisłe kontakty z środowiskami naukowymi ,szczególnie z historykami z poznańskiego Uniwersytetu A. Mickiewicza z profesorami: Antonim Czubińskim, Stanisławem Sierpowskim czy z Karolem Olejnikiem. Należał do Gostyńskiego Towarzystwa Kulturalnego. Był jednym z organizatorów historycznego „Pochodu Wieków”, który odbył się z okazji 700-lecia Gostynia w 1978 roku.
Roman Tomaszewski aktywnie działał politycznie. W latach 1984-1988 był radnym miasta i gminy Gostyń pracując jako zastępca przewodniczącego Komisji Oświaty i Wychowania. Przez wiele lat opiekował się młodzieżą ze szkolnego koła Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej. Był organizatorem i wychowawcą letnich obozów Ochotniczych Hufców Pracy dla młodzieży licealnej. Pracował także jako kurator dla nieletnich.
Po przejściu na emeryturę nadal działał aktywnie. Mógł w pełni oddać się swojemu hobby. Zwiedzał Europę, interesował się sportem. Przede wszystkim jednak zajął się badaniem dziejów Gostynia i okolicy. Z historią regionalną zetknął się po raz pierwszy w roku 1978, publikując kalendarium miasta. Kilkanaście lat później ponownie powrócił do tego tematu. Na łamach „Gazety Gostyńskiej” zamieścił po raz drugi kalendarium grodu nad Kanią, jednakże znacznie bardziej poszerzone. W 1994 roku w jubileuszowej publikacji ukazało się jego autorstwa obszerne kalendarium Gimnazjum i Liceum w Gostyniu. Dwa lata później spod tego samego pióra wyszła monografia miejscowej cukrowni. Krótko potem Roman Tomaszewski zajął się badaniem losów mieszkańców Gostynia i okolicy w latach 1918-1945. W „Grabonoskich Zapiskach Regionalnych” opublikował artykuł o udziale Gostyniaków w powstaniach śląskich i w plebiscycie na Warmii i Mazurach. W 1997 roku rozpoczął kwerendę źródłową, a dwa lata później zamieścił w „Gazecie Gostyńskiej” pierwsze informacje o gostyńskich uczestnikach wojny polsko-bolszewickiej. W rezultacie w 2003 roku została wydana książka „Wysiłek militarny i materialny mieszkańców ziemi gostyńskiej w walkach o kształt granicy wschodniej II Rzeczpospolitej (1918-1920)”. Od 2002 roku na łamach „Nowej Gazety Gostyńskiej” publikował życiorysy gostynian, którzy we wrześniu 1939 roku stanęli do obrony Ojczyzny. Zdążył opracować ponad 200 biogramów. Roman Tomaszewski zmarł 6 marca 2003 roku w szpitalu gostyńskim.
W uznaniu jego zasług został wielokrotnie nagrodzony i odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi nadanym przez Radę Państwa (1985), Nagrodą II stopnia Ministra Oświaty i Wychowania (1978), Nagrodą Kuratora Oświaty w Lesznie (1984), Nagrodą Dyrektora Szkoły (1989,1992,1994).
W 2003 roku, już pośmiertnie, otrzymał najwyższe gostyńskie odznaczenie honorowy Laur Gostynia.
http://www.muzeum.gostyn.pl/