Franciszek Giera urodził się 17 stycznia 1910 roku w Poniecu. Syn Franciszka i Katarzyny z domu Grzempowska. Od 1916 roku uczęszczał do Szkoły Elementarnej w Sikorzynie, którą ukończył w 1923 roku. Od 15 sierpnia 1926 roku praktykował w zawodzie kowala u Adolfa Laubego w Gostyniu. 11 października 1929 roku złożył egzamin czeladniczy, a w 1958 roku mistrzowski. W 1932 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do szwadronu CKM 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Prużanach. W drugim roku służby wojskowej przeniesiony został do warsztatów, a w 1934 roku do rezerwy. Trzy lata później, w 1937 roku, zawarł związek małżeński ze Stanisławą Juskowiak. Od 15 marca 1937 roku z przerwą wojenną do listopada 1952 roku pracował u kołodzieja Grzymisławskiego. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do szwadronu CKM 15 Pułku Ułanów w Poznaniu. Brał udział w kampanii wrześniowej. Walczył m.in. w rejonie Łęczycy, Piątku, Soboty i w Puszczy Kampinoskiej. Na przedpolach Warszawy dostał się do niewoli niemieckiej. Zwolniony z niewoli powrócił do Gostynia. 12 listopada 1952 roku został zatrudniony w Zawodowej Szkole Metalowej w Gostyniu, najpierw w charakterze kowala, a od 30 listopada tego roku na stanowisku nauczyciela zawodu. 31 sierpnia 1970 roku przeszedł na emeryturę. Od 1983 roku należał do ZBoWiD. Zmarł 4 czerwca 1987 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Opracowano na podstawie: informacje Stefanii Wesołowskiej; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD, Zespół Szkół Zawodowych w Gostyniu im. Powstańców Wielkopolskich, Akta osobowe Franciszka Giery. [Roman Tomaszewski ]