Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Dyzert Stanisław
13.12.2013 12:30
Stanisław Dyzert
urodził się 24 marca 1915 roku w Dusinie. Syn Stanisława i Katarzyny z domu Stelmaszyk. W 1929 roku w Dusinie ukończył Szkołę Powszechną, a w 1930 roku rozpoczął naukę zawodu stolarza pod kierunkiem mistrza Ksawerego Handkowskiego w firmie Jana Grzymisławskiego. Jednocześnie uczęszczał do Szkoły Dokształcającej Zawodowej w Gostyniu, którą ukończył 7 czerwca 1933 roku. Egzamin czeladniczy złożył 8 października 1934 roku, a w 1964 roku mistrzowski. Do 17 lipca 1936 roku pracował w firmie Jana Grzymisławskiego, a kolejne półtora roku dorywczo w różnych przedsiębiorstwach. 24 marca 1938 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 2 kompanii strzeleckiej 86 Pułku Piechoty w Mołodecznie. Na początku września 1938 roku przeniesiony został do kompanii administracyjnej, a w połowie tego miesiąca do pierwszej kompanii. W czerwcu 1939 roku awansowany został na stopień starszego szeregowego. Brał udział w kampanii wrześniowej. Jego szlak wojenny wiódł przez Piotrków, Tomaszów Mazowiecki, Ryki, Lublin i Piaski Lubelskie, gdzie 24 września wzięty został do niewoli niemieckiej. Przebywał w obozach jenieckich w Radomiu, Szydłowcu i w Kielcach. Z niewoli został zwolniony 19 października 1939 roku. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował w firmie Kreis Strassenbau, a następnie w firmie Treske w Gostyniu oraz w stolarni Piotra Karabasa w Piaskach. Po wojnie od 11 sierpnia 1945 roku do 7 stycznia 1952 roku był zatrudniony jako stolarz w Gostyńskich Zakładach Przemysłu Terenowego. W 1947 roku w Gostyniu zawarł związek małżeński ze Stanisławą Biderman. W latach 1952-1960 pracował w Przedsiębiorstwie Montażowym Urządzeń Spichrzowych w Poznaniu. W następnych latach był zatrudniony w Pleszewskiej Fabryce Aparatury Przemysłu Spożywczego "Spomasz" Oddział w Gostyniu na stanowisku modelarza odlewniczego. 1 kwietnia 1980 roku przeszedł na emeryturę. Od 1973 roku członek ZBoWiD. Zmarł 18 listopada 1984 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi (1978), Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1982), Złotą Odznakę "Zasłużony Pracownik Pleszewskiej Fabryki Aparatury" (1978).
Opracowano na podstawie: informacje Marii Hojak - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria C, nr 0468988 RKU Rawicz (29.12.1949). [Roman Tomaszewski ]
urodził się 24 marca 1915 roku w Dusinie. Syn Stanisława i Katarzyny z domu Stelmaszyk. W 1929 roku w Dusinie ukończył Szkołę Powszechną, a w 1930 roku rozpoczął naukę zawodu stolarza pod kierunkiem mistrza Ksawerego Handkowskiego w firmie Jana Grzymisławskiego. Jednocześnie uczęszczał do Szkoły Dokształcającej Zawodowej w Gostyniu, którą ukończył 7 czerwca 1933 roku. Egzamin czeladniczy złożył 8 października 1934 roku, a w 1964 roku mistrzowski. Do 17 lipca 1936 roku pracował w firmie Jana Grzymisławskiego, a kolejne półtora roku dorywczo w różnych przedsiębiorstwach. 24 marca 1938 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 2 kompanii strzeleckiej 86 Pułku Piechoty w Mołodecznie. Na początku września 1938 roku przeniesiony został do kompanii administracyjnej, a w połowie tego miesiąca do pierwszej kompanii. W czerwcu 1939 roku awansowany został na stopień starszego szeregowego. Brał udział w kampanii wrześniowej. Jego szlak wojenny wiódł przez Piotrków, Tomaszów Mazowiecki, Ryki, Lublin i Piaski Lubelskie, gdzie 24 września wzięty został do niewoli niemieckiej. Przebywał w obozach jenieckich w Radomiu, Szydłowcu i w Kielcach. Z niewoli został zwolniony 19 października 1939 roku. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował w firmie Kreis Strassenbau, a następnie w firmie Treske w Gostyniu oraz w stolarni Piotra Karabasa w Piaskach. Po wojnie od 11 sierpnia 1945 roku do 7 stycznia 1952 roku był zatrudniony jako stolarz w Gostyńskich Zakładach Przemysłu Terenowego. W 1947 roku w Gostyniu zawarł związek małżeński ze Stanisławą Biderman. W latach 1952-1960 pracował w Przedsiębiorstwie Montażowym Urządzeń Spichrzowych w Poznaniu. W następnych latach był zatrudniony w Pleszewskiej Fabryce Aparatury Przemysłu Spożywczego "Spomasz" Oddział w Gostyniu na stanowisku modelarza odlewniczego. 1 kwietnia 1980 roku przeszedł na emeryturę. Od 1973 roku członek ZBoWiD. Zmarł 18 listopada 1984 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi (1978), Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1982), Złotą Odznakę "Zasłużony Pracownik Pleszewskiej Fabryki Aparatury" (1978).
Opracowano na podstawie: informacje Marii Hojak - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria C, nr 0468988 RKU Rawicz (29.12.1949). [Roman Tomaszewski ]