Ilnik, pow. turczański

Ilnik, zaporoski i królewski z przysiółkiem św. Iwan, wieś w pow. turczańskim, 12 ML na płd. wschód od Tarki. Na płn. leżą Łosieniec i Radycz, na wschód Zubrzyca i Bachnowate, na płd. Ryków i Jabłonów, na zachód Wysocko Niżne, Borynia i Mieiniczne. Stryj tworzy na małej przestrzeni granicę między Wysockiem Niżnem i Borynią z jednej a Ilnikiem z drugiej strony, następnie wchodzi w obręb wsi a płynąc na płn. wschód tworzy kilka wielkich zakrętów w płn. zach. jej części i uchodzi do Łosieńca. Z dopływów przyjmuje on od praw. brzegu Ilik (zwany w gór. biegu Zawadką), płynący od płd. wschodu na płn. zachód przez środek wsi prawie ja zasilony licznymi dopływami: od pr. brz. Frolicz (z Kiozerką od pr, brz.), Radycz, lew. brz. Łokieć. W dolinach Stryja, Ilnika, Frolieza i Radycza rozłożyły się zabudowania wiejskie. Na praw. brz. Inika rozłożyło się między potokami Bachnowatką a Froliozem pasmo górskie Szerokihorb? na znacznej przestrzeni lasem pokryte,Połud. jego część dochodzi szczytem najwyższym 915 nu na płn. wznosi się szczyt jeden do 870 m. Na zachód opada Szeroki horb ku dolinie Unika (586 m.). Między potokami Woliczem a Radyczem wznosi się tuż nad doliną Unika lesista góra Kamieniec (793.m.), a na wschód od niej leży las Pliszka. W płn. koń-czynie wsi, w zakątku między Radyczem; Unikiem a Stryjem wznosi się Madracz do 741 m. Na lew. brz. Ilnika wznoszą się od płd, ku płn, Kiczora ilnicka (882 m.), Wołcza (893 m.), Ostra góra (825 m.); reszta obszaru zniża się ku dolinie Stryja (580 m.) na pr. brz. rzeki do 749, 674 m#? a na lew. do 669 i 592 m.

Wies, większa (spółki handlowej dla płodów leśnych) obejmuje roli ornej 94, łąk i ogr. 59, past 28, lasu 1047 mr.; własn. mniejszej roli ornej 3555, łąki ogr. 861, pastw. 1123, lasu 231 ra. Liczba mieszk, wedle spisu z r. 1869 wynosiła 1582; wedle szematyzmów z r. 1881 było w Ilniku ziemiańskim mk. obrz, gr. kat. 581, w I. zapor. 398> wl. król. 441, a mk. obrz. rzym, kat. 30. Par. gr. kai w miejscu należy do dekanatu wysoezańskiego a dyecezyi przemyskiej; par, rzym. kat. w Turce. We wsi są 3 cerkwie, drewniane w I. ziem. i król., murowana w zaporoz. i szkoła etat. jednokl. Unik należał do krainy Unickiej, ekonomii Samborskiej a Ziemi Przemyskiej. Prócz niego należały do tej krainy wsie: Radycz, Mołdawsko, Dołżki, Zawadka, Rosochacz, Suchy Potok, Myta, Krywe, Krasna, Zadzielsko, Ryków i Bachnowate. Intrata czyniła 4147 złp. 20 gr. Władysław Jagiełło nadał w r. 1431 wieś Ilnik wraz z Jaworą i Turka Wanczałuchowi z Węgier. Od Ilnika wzięła pierwsza dzielnica potomków nazwę Ilnickich herbu Sas. Za przywilejem Augusta 111 % r. 1760 otrzymali Jakób i Antonina z Twarowskich Ilniccy i Bazyli Unicki półtora łana wójtostwa i pusty łan wolniczy w dożywotne używanie. (Ob. dodat. do waz. lwów. z r. 1856, nr. 7). W r. 1800 przyłączono całą krainę Ilnicką do dóbr Boryni.
[SGKP]