Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Klinik Józef
21.12.2013 00:42
Klinik Józef (1890-1940)
Urodził się 21 lutego 1890 roku w Bułakowie w rodzinie Michała, miejscowego rolnika, i Barbary z domu Misiak. W wojnie światowej służył w armii niemieckiej. Po rozejmie wrócił do domu i 16 listopada 1918 roku wstąpił do Straży Ludowej. Od 4 stycznia 1919 roku był żołnierzem powstania wielkopolskiego i Wojsk Wielkopolskich. Walczył w wojnie polsko-rosyjskiej.
Do Policji byłej Dzielnicy Pruskiej wstąpił 3 lutego 1921 roku, a po jej połączeniu z Policją Państwową służył w komisariacie w Ostrowie Wlkp. Nominację na starszego posterunkowego otrzymał 1 lutego 1937 roku. Był żonaty z Leokadią z d. Krzyżan. Miał synów Jana i Alfreda.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921 („Polska Swemu Obrońcy”), Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości oraz Medalami Brązowym i Srebrnym Za Długoletnią Służbę.
We wrześniu 1939 roku wycofał się na wschód i dotarł do Krzemieńca, 16 września widziano go, jadącego samochodem na południe, w kierunku Stanisławowa. W nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej i był przetrzymywany w obozie w Ostaszkowie. Wiosną 1940 roku został z niego wywieziony na podstawie listy NKWD nr 050/2 poz. 37 z 27 kwietnia 1940 roku i zastrzelony 29 tegoż miesiąca w budynku UNKWD w Kalininie (obecnie Twer). Jego zwłoki wrzucono do zbiorowego dołu we wsi Miednoje.
Lista ostaszkowska, Szczytno 1993, s. 84 nr 2237; Słowa tęsknoty, Szczecin 1996, s. 253 /fot./; Rozstrzelani w Twerze, Warszawa 1997, s. 127; Naznaczeni piętnem Ostaszkowa, Warszawa 2000, s. 462; Miednoje: księga cmentarna, Warszawa 2004, s. 371 /fot./. – Informacje syna Alfreda ze Szczecina. http://www.muzeum.gostyn.pl/
Urodził się 21 lutego 1890 roku w Bułakowie w rodzinie Michała, miejscowego rolnika, i Barbary z domu Misiak. W wojnie światowej służył w armii niemieckiej. Po rozejmie wrócił do domu i 16 listopada 1918 roku wstąpił do Straży Ludowej. Od 4 stycznia 1919 roku był żołnierzem powstania wielkopolskiego i Wojsk Wielkopolskich. Walczył w wojnie polsko-rosyjskiej.
Do Policji byłej Dzielnicy Pruskiej wstąpił 3 lutego 1921 roku, a po jej połączeniu z Policją Państwową służył w komisariacie w Ostrowie Wlkp. Nominację na starszego posterunkowego otrzymał 1 lutego 1937 roku. Był żonaty z Leokadią z d. Krzyżan. Miał synów Jana i Alfreda.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921 („Polska Swemu Obrońcy”), Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości oraz Medalami Brązowym i Srebrnym Za Długoletnią Służbę.
We wrześniu 1939 roku wycofał się na wschód i dotarł do Krzemieńca, 16 września widziano go, jadącego samochodem na południe, w kierunku Stanisławowa. W nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej i był przetrzymywany w obozie w Ostaszkowie. Wiosną 1940 roku został z niego wywieziony na podstawie listy NKWD nr 050/2 poz. 37 z 27 kwietnia 1940 roku i zastrzelony 29 tegoż miesiąca w budynku UNKWD w Kalininie (obecnie Twer). Jego zwłoki wrzucono do zbiorowego dołu we wsi Miednoje.
Lista ostaszkowska, Szczytno 1993, s. 84 nr 2237; Słowa tęsknoty, Szczecin 1996, s. 253 /fot./; Rozstrzelani w Twerze, Warszawa 1997, s. 127; Naznaczeni piętnem Ostaszkowa, Warszawa 2000, s. 462; Miednoje: księga cmentarna, Warszawa 2004, s. 371 /fot./. – Informacje syna Alfreda ze Szczecina. http://www.muzeum.gostyn.pl/