Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Konieczna Anna
21.12.2013 00:52
Konieczna Anna (1933-2011)
Urodziła się 4 maja 1933 roku w Kunowie, w rodzinie rolniczej Ignacego i Heleny Skrzypczaków. Była najstarszą z czterech sióstr. W roku 1950 wraz z ojcem i młodszą siostrą Pelagią wyjechała do pracy na Dolny Śląsk, do miejscowości Ziębice. Pracowała tam w Zakładach Ceramicznych w charakterze rachmistrza. 28 czerwca 1953 roku wyszła za mąż za Bronisława Koniecznego, pracownika biurowego w Gostyńskich Zakładach Przemysłu Terenowego i zamieszkała w Gostyniu..Rozpoczęła pracę w Gminnej Bibliotece Publicznej jako kierownik placówki. Funkcję tę pełniła przez 15 lat. W tym okresie dużo czasu poświęciła młodzieży wiejskiej, prowadząc teatry amatorskie w Brzeziu, Goli i Ziółkowie oraz zespół muzyczno-wokalny. Udzielała się także w Lidze Kobiet. W roku 1967 uległa w bibliotece wypadkowi przy pracy. Po rocznym leczeniu w roku 1968 rozpoczęła pracę w Domu Kultury jako klubowa. Jednocześnie została członkiem chóru „Dzwon”. Pracę w Gostyńskim Ośrodku Kultury zakończyła we wrześniu 1995 roku
W 1972 roku z jej inicjatywy Anny powstał Klub Seniora. Od momentu jego powstania do 1995 roku była jego instruktorem, a następnie została jego członkiem, angażując się w działalność klubu do końca. W roku 1980 założyła i prowadziła zespół folklorystyczny „Wiwat”, a w 1982 roku „Mały Wiwat”. Głównym zadaniem instruktora było prowadzenie zespołów w ten sposób, aby chronić najcenniejsze tradycje regionu biskupińskiego, autentyczność śpiewu i muzykowania ludowego oraz popularyzację tych tradycji w społeczeństwie. Jej praca z zespołami owocowała licznymi nagrodami i wyróżnieniami w konkursach wojewódzkich i ogólnopolskich. Prowadząca oraz członkowie zespołu byli gościem jednego z programów w Telewizji Polskiej, reprezentowali również dwukrotnie region gostyński we Francji.
Współpracowała również z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie, członkami Stowarzyszenia „NIE SAMI”. Właśnie tam, wśród młodzieży i ich opiekunów obchodziła w 1995 roku 45-lecie swojej pracy zawodowej. Wyjeżdżała z nimi na turnusy rehabilitacyjne i uczestniczyła w wielu uroczystościach organizowanych przez Stowarzyszenie. Współpracowała również z uczestnikami i kadrą Domu Dziennego Pobytu przy organizacji wspólnych imprez.
Za swoją działalność otrzymała wiele nagród i odznaczeń m.in.: Zasłużony Działacz Kultury, Srebrna Odznaka Czytelnictwa, Brązowa Odznaka Honorowa Polskiego Związku Chórów i Orkiestr, Zasłużony Działacz Frontu Jedności Narodu. W 1989 roku Rada Miejska w Gostyniu nadała jej w kategorii indywidualnej „Laur Gostynia”. Będąc na emeryturze, w styczniu 2006 roku była jedną z dziesięciu laureatek Plebiscytu na Kobietę Roku, organizowanego przez Nową Telewizję Gostyń i Gostyński Ośrodek Kultury „Hutnik”. Wcześniej, bo w 1993 roku była w gronie wyróżnionych przez czytelników „Gazety Gostyńskiej” mianem :Gostynianin Roku 1993”. Do jej ostatnich sukcesów należało też zdobycie nagrody za występ artystyczny – monolog na V Przeglądzie Twórczości Artystycznej „Senior z inicjatywą” Krotoszyn 2009.
Zmarła 27 marca 2011 roku, a cztery dni później spoczęła na gostyńskim cmentarzu. Urodziła dwie córki: Irenę (1955) i Danutę (1960). Doczekała się trzech wnuczek, jednego wnuka i pięcioro prawnuków. http://www.muzeum.gostyn.pl/
Urodziła się 4 maja 1933 roku w Kunowie, w rodzinie rolniczej Ignacego i Heleny Skrzypczaków. Była najstarszą z czterech sióstr. W roku 1950 wraz z ojcem i młodszą siostrą Pelagią wyjechała do pracy na Dolny Śląsk, do miejscowości Ziębice. Pracowała tam w Zakładach Ceramicznych w charakterze rachmistrza. 28 czerwca 1953 roku wyszła za mąż za Bronisława Koniecznego, pracownika biurowego w Gostyńskich Zakładach Przemysłu Terenowego i zamieszkała w Gostyniu..Rozpoczęła pracę w Gminnej Bibliotece Publicznej jako kierownik placówki. Funkcję tę pełniła przez 15 lat. W tym okresie dużo czasu poświęciła młodzieży wiejskiej, prowadząc teatry amatorskie w Brzeziu, Goli i Ziółkowie oraz zespół muzyczno-wokalny. Udzielała się także w Lidze Kobiet. W roku 1967 uległa w bibliotece wypadkowi przy pracy. Po rocznym leczeniu w roku 1968 rozpoczęła pracę w Domu Kultury jako klubowa. Jednocześnie została członkiem chóru „Dzwon”. Pracę w Gostyńskim Ośrodku Kultury zakończyła we wrześniu 1995 roku
W 1972 roku z jej inicjatywy Anny powstał Klub Seniora. Od momentu jego powstania do 1995 roku była jego instruktorem, a następnie została jego członkiem, angażując się w działalność klubu do końca. W roku 1980 założyła i prowadziła zespół folklorystyczny „Wiwat”, a w 1982 roku „Mały Wiwat”. Głównym zadaniem instruktora było prowadzenie zespołów w ten sposób, aby chronić najcenniejsze tradycje regionu biskupińskiego, autentyczność śpiewu i muzykowania ludowego oraz popularyzację tych tradycji w społeczeństwie. Jej praca z zespołami owocowała licznymi nagrodami i wyróżnieniami w konkursach wojewódzkich i ogólnopolskich. Prowadząca oraz członkowie zespołu byli gościem jednego z programów w Telewizji Polskiej, reprezentowali również dwukrotnie region gostyński we Francji.
Współpracowała również z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie, członkami Stowarzyszenia „NIE SAMI”. Właśnie tam, wśród młodzieży i ich opiekunów obchodziła w 1995 roku 45-lecie swojej pracy zawodowej. Wyjeżdżała z nimi na turnusy rehabilitacyjne i uczestniczyła w wielu uroczystościach organizowanych przez Stowarzyszenie. Współpracowała również z uczestnikami i kadrą Domu Dziennego Pobytu przy organizacji wspólnych imprez.
Za swoją działalność otrzymała wiele nagród i odznaczeń m.in.: Zasłużony Działacz Kultury, Srebrna Odznaka Czytelnictwa, Brązowa Odznaka Honorowa Polskiego Związku Chórów i Orkiestr, Zasłużony Działacz Frontu Jedności Narodu. W 1989 roku Rada Miejska w Gostyniu nadała jej w kategorii indywidualnej „Laur Gostynia”. Będąc na emeryturze, w styczniu 2006 roku była jedną z dziesięciu laureatek Plebiscytu na Kobietę Roku, organizowanego przez Nową Telewizję Gostyń i Gostyński Ośrodek Kultury „Hutnik”. Wcześniej, bo w 1993 roku była w gronie wyróżnionych przez czytelników „Gazety Gostyńskiej” mianem :Gostynianin Roku 1993”. Do jej ostatnich sukcesów należało też zdobycie nagrody za występ artystyczny – monolog na V Przeglądzie Twórczości Artystycznej „Senior z inicjatywą” Krotoszyn 2009.
Zmarła 27 marca 2011 roku, a cztery dni później spoczęła na gostyńskim cmentarzu. Urodziła dwie córki: Irenę (1955) i Danutę (1960). Doczekała się trzech wnuczek, jednego wnuka i pięcioro prawnuków. http://www.muzeum.gostyn.pl/