Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Kuśniak Wawrzyniec
21.12.2013 01:08
ks. Kuśniak Wawrzyniec (1788-1866)
Urodził się 1 sierpnia 1788 roku w Czarnkowie nad Notecią. Rodzicami jego byli Józef i Agnieszka z domu Michalczanka. Szkołę elementarną ukończył w Czarnkowie, a do gimnazjum chodził w Wałczu. Rodzice jego byli niezamożni. Ojciec z zawodu był rybakiem. Wczesna śmierć ojca sprawiła, że musiał przerwać naukę, gdy był w drugiej klasie gimnazjum. Udał się na służbę dworską do Wojciechowic w powiecie jarocińskim. Pracował jako stróż dworski. W 1808 roku przeniósł się do Mchów (powiat śremski), do Sebastiana Bieńkowskiego. Pracował tu do 1811 roku. Pełnił tu funkcje pisarza gospodarczego i ekonoma.
Do Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri na Świętej Górze wstąpił w 1811 roku dzięki ówczesnemu superiorowi ks. Kacprowi Szpetkowskiemu, którego poznał w Mchach. Rozpoczynając życie klasztorne uniknął wieloletniej służby wojskowej w pruskiej armii. W klasztorze uzupełnił wykształcenie, a następnie w 1813 roku został wysłany na studia teologiczne do Poznania. Święcenia kapłańskie przyjął w Lendzie 14 stycznia 1816 roku z rąk biskupa Antoniego Raczyńskiego. Po powrocie na Świętą Górę, powierzano mu różne zadania. Był kaznodzieją, spowiednikiem, pomagał w sąsiednich parafiach. Został opiekunem Bractwa Różańcowego, do którego obowiązków należało głoszenie nauk w niedziele i święta oraz przyjmowanie pielgrzymów. Później pełnił funkcję mistrza nowicjatu. W 1827 roku został ekonomem klasztoru.
W roku 1839, po śmierci ks. Kaspra Dominikowskiego, został przełożonym Kongregacji na Świętej Górze i pozostał na tym trudnym urzędzie, co trzy lata odnawianym. Jako przełożony filipinów zatroszczył się o prawne uporządkowanie granic gruntów klasztornych w Bodzewie, Drzęczewie i Błażejewie. Za jego rządów obniżono i wyrównano znajdujące się na głównym trakcie wzniesienie, wprowadził w gospodarstwie klasztornym hodowlę owiec, likwidował nieużytki. W trzech folwarkach wybudował mieszkania dla ekonomów. Wspierał rozmaite stowarzyszenia na ziemi gostyńskiej, którym przyświecało szerzenie kultury rolniczej i społecznej.
Zmarł rankiem 15 marca 1866 roku Pochowany został w podziemiach Bazyliki, gdzie do dzisiaj spoczywa w specjalnie mu poświęconej krypcie. 16 sierpnia 1968 roku arcybiskup Antoni Baraniak – metropolita poznański rozpoczął proces informacyjny w sprawie beatyfikacji ks. Wawrzyńca Kuśniaka z Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri w Gostyniu. Był pierwszym polskim filipinem, któremu Kościół przyznał tytuł Sługi Bożego.
http://www.muzeum.gostyn.pl/
Urodził się 1 sierpnia 1788 roku w Czarnkowie nad Notecią. Rodzicami jego byli Józef i Agnieszka z domu Michalczanka. Szkołę elementarną ukończył w Czarnkowie, a do gimnazjum chodził w Wałczu. Rodzice jego byli niezamożni. Ojciec z zawodu był rybakiem. Wczesna śmierć ojca sprawiła, że musiał przerwać naukę, gdy był w drugiej klasie gimnazjum. Udał się na służbę dworską do Wojciechowic w powiecie jarocińskim. Pracował jako stróż dworski. W 1808 roku przeniósł się do Mchów (powiat śremski), do Sebastiana Bieńkowskiego. Pracował tu do 1811 roku. Pełnił tu funkcje pisarza gospodarczego i ekonoma.
Do Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri na Świętej Górze wstąpił w 1811 roku dzięki ówczesnemu superiorowi ks. Kacprowi Szpetkowskiemu, którego poznał w Mchach. Rozpoczynając życie klasztorne uniknął wieloletniej służby wojskowej w pruskiej armii. W klasztorze uzupełnił wykształcenie, a następnie w 1813 roku został wysłany na studia teologiczne do Poznania. Święcenia kapłańskie przyjął w Lendzie 14 stycznia 1816 roku z rąk biskupa Antoniego Raczyńskiego. Po powrocie na Świętą Górę, powierzano mu różne zadania. Był kaznodzieją, spowiednikiem, pomagał w sąsiednich parafiach. Został opiekunem Bractwa Różańcowego, do którego obowiązków należało głoszenie nauk w niedziele i święta oraz przyjmowanie pielgrzymów. Później pełnił funkcję mistrza nowicjatu. W 1827 roku został ekonomem klasztoru.
W roku 1839, po śmierci ks. Kaspra Dominikowskiego, został przełożonym Kongregacji na Świętej Górze i pozostał na tym trudnym urzędzie, co trzy lata odnawianym. Jako przełożony filipinów zatroszczył się o prawne uporządkowanie granic gruntów klasztornych w Bodzewie, Drzęczewie i Błażejewie. Za jego rządów obniżono i wyrównano znajdujące się na głównym trakcie wzniesienie, wprowadził w gospodarstwie klasztornym hodowlę owiec, likwidował nieużytki. W trzech folwarkach wybudował mieszkania dla ekonomów. Wspierał rozmaite stowarzyszenia na ziemi gostyńskiej, którym przyświecało szerzenie kultury rolniczej i społecznej.
Zmarł rankiem 15 marca 1866 roku Pochowany został w podziemiach Bazyliki, gdzie do dzisiaj spoczywa w specjalnie mu poświęconej krypcie. 16 sierpnia 1968 roku arcybiskup Antoni Baraniak – metropolita poznański rozpoczął proces informacyjny w sprawie beatyfikacji ks. Wawrzyńca Kuśniaka z Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri w Gostyniu. Był pierwszym polskim filipinem, któremu Kościół przyznał tytuł Sługi Bożego.
http://www.muzeum.gostyn.pl/