Sulikowski Karol

KAROL SULIKOWSKI - (ur. 1838 r. zm. 1915 r.) uczęszczał do gimnazjum filolo­gicznego, później wyjechał do Petersburga, gdzie przez rok studiował matematykę na tamtejszym uniwersytecie. Następnie, rozpoczął studia inżynierskie w Szkole Centralnej w Paryżu. Po dwóch latach w 1860 r. znów przerwał naukę i wstą­pił do szkoły artylerii i inżynierii wojskowej w Metzu. W kwietniu 1863 r. dowiedział się o wybuchu powsta­nia i wrócił do Krakowa, a później do Lwowa. Raniony w bitwie pod Ra­dziwiłłowem przebywał przez dziewięć tygodni w szpitalu.
Następnie podjął pracę na Francusko-Północnej Kolei Żelaznej. Na stanowisku tym pozostał do 1870 r. Rok później, 9 czerwca, objął posa­dę naczelnego inżyniera Wydziału Krajo­wego Królestwa Galicji we Lwowie, gdzie utrzymywał stare i budował nowe drogi bite. Brał udział w konkursie Wydziału Krajowego we Lwowie, który wygrał i mianowano go głównym inżynierem Wydziału Krajowego we Lwowie. W 1873 r. został powołany do Warszawy jako naczelny inżynier Kolei Warszaw­sko-Wiedeńskiej i Warszawsko-Bydgo­skiej, gdzie po paru latach objął stanowi­sko dyrektora. Wskutek rozporządzenia władz rosyjskich usunięty został ze stanowiska w 1893 r. jako Polak i katolik. Z chwilą ustąpienia z dyrekcji kolei, został powołany do Rady Zarządzającej Kolei Warszawsko-Wie­deńskiej.
Po zakończeniu pra­cy zawodowej osiadł w Popieniu, gdzie gorliwie pracował nad polepszeniem bytu włościan i pracowników rolnych. Karol Sulikowski zmarł w Popieniu, zaś pochowany został w Jeżowie w grobie rodzinnym. http://jezow.pl/?cid=31&par=31&unroll=1&unrol=27