Jankowski herbu Jastrzębiec, w województwie
Belskiem Tomasz Jankowski z tego województwa poseł na sejm
1628. z tamtąd deputowany na trybunał fiskalny Radomski.
Constit. fol. 5. N. była za Stanisławem Domaradzkim.
Jankowski herbu Junosza, w ziemi Dobrzyńskiej,
Floryan 1632. Jan i Wojciech 1648. Wojciech Kazimierz
fol. 5. N. była za Stanisławem Domaradzkim.
Jankowski herbu Junosza, w ziemi Dobrzyńskiej,
Floryan 1632. Jan i Wojciech 1648. Wojciech Kazimierz
przeor Cystereyeóskiego zakonu, i Pleban WągTowiecki 1679.
N. miał za sobą Dorotę Jaskłowską. Mikołaj w powiecie
Rzeczyckim. Jakób pod Pieszkowem rycersko stawał, Biel.
fol. 782. na weselu Zamojskiego gonił z kopiją.
Jankowski herbu Korab, w Mazowieckiem
województwie, Wacław 1648. Michał i Stefan 1632. w
województwie Podlaskiem, Stefan i Kazimierz 1648. Jan
Jankowski w zakonie naszym mąż godny, rządził koilegia
Lubelskie i Pułtuskie. Paweł w Brześciańskiem 1674.
Jankowski herbu Nowina, w Sendomierskiem
województwie. O tych ani Paprocki, ani Okolski nie pisał:
dobra ich Janków dwie mili od Opoczna. Z tych Michał
1632. Kazimierz Franciszek służył po usarsku, 1676. Antoni
1692. N. był a za Janem Guczym.
Grzegorz Jankowski podpisał elekcyą Stanisława Leszczyńskiego
Króla, z województwem Sendomierskiem, i na konfederacyą 1705.
roku. Józef na Jankowie Jankowski syn Antoniego, najpier-
wej stolnik, a potem chorąży powiatu Radomskiego województwa
Sendomierskiego, pułkownik w regimencie łanowym, nareszcie
generałem wojsk koronnych, za Augusta III. Króla komendant
fortecy Zamojskiej, by^ł deputatem na trybunał koronny, 1756.
roku z województwa Sendomierskiego, i komissarzem wojskowym
na trybunale w Radomiu. Ten z Alexandrą Kwahiiewską,
Stanisława Kwaśniewskiego pułkownika w pancernej chorągwi córką
z Anny z Jajioskich spłodził trzech synów: 1. Ignacego,
2. Kajetana, 3. Konstantego. 1. Ignacy Jankowski
pułkownik regimentu łanowego 3 był posłem na sejm 1778. z
województwa Sendomierskiego, miał za sobą Ludwikę Chronoiuską,
z tą potomstwo dwie córki, Alexandra i Teresas i dwóch
synów, Antoni i^ Józef. 2. Kajetan wojski Radomski w stanie
bezźennym. 3. Konstanty na Jankowie Jankowski syn Józefa
chorążego Radomskiego z Kwaśniewskiej spłodzony, podkomorzy
nadworny J. K. Mci. Ten mąż od wieku swego młodego poświęcił
się na usługi publiczne, gdy najpierwej przez lat kilkanaście
wojskową służbę dopełniał w regimencie gwardyi konnej koronnej,
i tam dó szarży kapitana, przez swe zasługi doszedłszy, udał
się potem do stanu cywilnego, w którym z województwa swego
Sendomierskiego był deputatem na trybunał koronnv 1779. roku,
toż konsyliarzem rady nieustającej, assessorem w "departamencie
pohcyi, posłem po kilka razy na sejm, gorliwym o dobro
publiczne , czego na ostatnim sejmie 1793. roku w Grodnie dał
dowody niezaprzeczone. Tenże Konstanty Jankowski dwu
ślubny primo voto miał za sobą Maryannę de la Magdelaine,
Francuzkę , z której córka Maryanna poszła za Józefa Tomkowicza
szambelana J. K. Mci. Secundo voto z Anną Duninowską
Antoniego Dumnowskiego córką, ma syna Józefa małoletniego. —
Heraldyka frielądka.
Roku 1778. Sebastyan Jankowski scholastyk Źmudzki —
Joachim krajczy Mozyrski. — R. 1788. Franciszek sędzia
ziemski Osznuansh. — Wincenty koniuszy ludzki.— Krasicki.
Z tej zapewne familji był Jankowski chorąży znaku hetmańskiego
Jana Karola Chodkiewicza, o którym Piasecki w kronice swojej
pod r. 1621. stron. 408. tak pisze: Signifer Chodkiewicii
Jankowski, cum effrenatum eguum in receptu Jlectere non valerett
inter turmas kostium delatus, caesus ne fuerit an vivus captus,
sciri non potuit, sed signum quod ferebat interceptum Turcae
in subsemientibus congressibus ostentarunt; hocque mascime
ajfliatit Chodkiewicium, quasi fatalem victoriarum et fortitudi-
nis ipsius te?vnijium mox ad futurum fuisse praesignificasset. —
•Pankowski Iierbu Ogończyk, w Łęczyckiem
•Pankowski Iierbu Ogończyk, w Łęczyckiem
województwie. Piotr Jankowski łoźniczy królewski, Papr. Okol.
•JJaiilk owsiki herbu Poraj. Tego herbu był Bodzęta
Jankowski biskup Krakowski dwudziesty ósmy, dziekanem
Krakowskim zostawszy, z antecessorem swoim Piotrem z
Fałkowa biskupem, do Klemensa VI. Papieża w poselstwie
jeździła gdzie gdy Piotra w Awenionie śmierć zaszła, Bodzęta
na osierociała katedrę po nim wstąpił. Wiele dobrego
kościołowi swemu uczynił, Bodzęcin miasteczko ? i wieś Bodzę-
cinek od imienia swego założył, gdzie i kościół wystawił.
Do Plebanji w Skotnikach, dziesięcinę z dóbr Ruszczą, Żo-
rawniki przyłączył. Katedrę Krakowską nowymi ołtarzami
ozdobił Ś. Wojciecha, Ś. Doroty, ŚŚ. apostołów Piotra i
Pawła, S. Marcina Wyznawcę, Ś. Lenarda, Najś. Matki
niepokalanie poczętej, do której szczególniej był nabożnym, i
wszystkie w prowenta opatrzył. Z tej gorliwości którą miał
o honor Boski, Kazimierza Wielkiego Króla Polskiego o
rozpustne życie zgromił; a potem gdy ten Pan, Marcina Ba-
ryczkę wikarego Krakowskiej katedry, o świątobliwe
napomnienia w Wiśle utopić kazał, Bodzęta go od społeczności
kościoła klątwą wyłączył. Mścił się w prawdzie z razu tego
Król na dobrach i poddanych biskupich, atoli potem
opamiętawszy się, nie tylko to wszystko powrócił, co był gwałtem,
i bezprawnie odebrał, ale też wiele łask nowych, biskupom
Krakowskim wiecznemi czasy zapisał; kontrowersyą o
dziesięciny, którą miał z ziemianami województw Krakowskiego
i Sendomierskiego, za interpozycyą Jarosławia Bogoryi
arcybiskupa Gnieźnieńskiego, uspokoił. Bodzęta zaś statuta
niektóre potrzebne postanowiwszy, katedrę swoje rozporządziwszy,
sam na schyłku życia swego wzrok stracił. Więc że w
Jankowie dziedzictwie swojem chciał pamiątkę po sobie zostawić,
umyślił był, pałac, czy zamek wspaniały tamże wymurować;
dlatego koszt na to i znaczne pieniądze, na ręce rodzonego
swego brata Zawiszy złożył: zbyteczną jednak rozrutnością
ten wszystkie straciwszy, co raz to się niewidowemu
biskupowi przykrzy! o więcej, udając, że taka fabryka, takim
sumptem z gruntu stanąć nie może : dawał biskup i szczodrze
affektem ku swojej ojczyźnie uwiedziony; aż tez nakoniec
sam umyślił do Jankowa jechać, zęby było jeżeli niewidzieć,
przynamniej rękami namacać tego, co mu łudząc udawano,
nieprzyszło jednak do tego, śmierć go albowiem w Kielcach
zastała 1366. pochowany w katedrze Krakowskiej w kaplicy
Bożego ciała: siedział lat 18. Łukasza Jankowskiego Roźyca
1564. wspomina Rej w swoim Zwierzyńcu. Walentyn w
Leczy ckiem 1648. Maryan w Sieradzkiem. Mikołaj w powiecie
Rzeczyckim 1674.
http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadat ... ier.net.pl