OŚWIADCZENIE DYREKCJI "TRYBUNY LUDÓW" Paryż, 15 października 1849.
Wydawnictwo Trybuny Ludów zostało założone przez grono Francuzów i cudzoziemców. Powstanie Republiki we Francji i wywołane tym ruchy narodowe zdawały się na wszystkich ludzi oddanych obronie sprawy ludowej nakładać obowiązek, aby wszystkie siły oddali służbie dla narodu, który pierwszy urzeczywistnił u siebie ideę rządu ludowego. Głosowanie z 10 grudnia, które na pierwszy urząd Republiki powołało przedstawiciela imienia popularnego w całym świecie, szczególnie zaś wśród narodu polskiego, skłoniło założycieli Trybuny Ludów, by natychmiast przystąpili do DZIEŁA. Polacy czynnie w nim współdziałali. 15 marca bieżącego roku ogłoszono program oparty na uroczystych uchwałach Zgromadzenia Konstytucyjnego i rozpoczęto wydawać dziennik, przeznaczony do rozwijania tego programu. Tymczasem nieoczekiwane nieszczęścia zaczęły spadać kolejno na wszystkie narodowości, których sprawy Trybuna Ludów w dalszym ciągu broniła. Rząd francuski oświadczył się w swej polityce za systematem wrogim owej sprawie. Położenie cudzoziemców, którzy schronili się do Francji, pogorszyło się: wydano bardzo ostre zarządzenia przeciw wielu osobom, które interesują się dziennikiem. W tym położeniu Polacy, którzy należeli do Dyrekcji i do Redakcji Trybuny Ludów, uznali, że: Z chwilą gdy im się odmawia prawa walczenia w obliczu świata za swoją sprawę, jest ich obowiązkiem wycofać się z walki. Niegodne ich byłoby walkę prowadzić dalej z ukrycia. Byłoby to ujmą dla ich charakteru narodowego, a jednocześnie uchybieniem przeciw uczuciom poszanowania dla ustaw Republiki i dla osoby pierwszego jej urzędnika, powołanego do wykonywania ustaw. Temu uczuciu Polacy nigdy nie sprzeniewierzyli się w ciągu całego czasu, kiedy bądź słowem, bądź czynem brali udział we wspólnym dziele. Z dniem dzisiejszym, 15 października, Polacy, którzy należeli do Dyrekcji i do Redakcji dziennika Trybuna Ludów, zgłaszają zbiorowo swoje ustąpienie. Zasada solidarności ludów znajdzie niewątpliwie we Francji obrońców; ale ponieważ stosowanie tej zasady będzie odtąd poza obrębem wszelkiego wpływu z naszej strony, oświadczamy lojalnie, że nie możemy przyjąć współodpowiedzialności za żaden dziennik, przegląd czy jakiekolwiek wydawnictwo, które by, następując po nas pod tytułem Trybuny Ludów albo wszelkim innym podobnym, podjęło się dalej prowadzić dzieło, które dotychczas było nam wspólne z naszymi współpracownikami francuskimi.
W imieniu Dyrekcji: N. OLIZAR były senator polski
W imieniu Redakcji: ADAM MICKIEWICZ
["TRYBUNA LUDU" ("La Tribune des Peuples") - nr 134 z 16 października 1849 roku]