WRONCZYN- miejscowość w województwie wielkopolskim,powiat poznański, gmina Pobiedziska We wczesnym średniowieczu ziemie posiadali przedstawiciele dwóch rodów: Porajów i Łodziów. Pierwsza wzmianka źródłowa o osadzie pochodzi z 1254 r. Związana jest ona z biskupem poznańskim Boguchwalcem, który był kanclerzem księcia Przemysła I. W II połowie XIII w. zostaje zbudowany kościół z drewna. Fundatorem kościoła byli właściciele ziemscy z Jerzykowa, kowalskiego, Glinki, Kołaty. Obok pobudowano plebanię i szkołę. W latach 1520-1549 proboszczem kościoła we Wronczynie był hrabia Poraj, Jan Skrzetuski. Pod koniec XVI w. daninę na rzecz kościoła świadczyli mieszkańcy Jerzyna, Jerzykowa, Kołaty, Kowalskiego, Wronczyna, Złotniczek. w 1757 r wzniesiono nowy kościół z drewna modrzewiowego, a 5 lat później na cmentarzu znajdującym się obok kościoła, zbudowano dzwonnicę. Właścicielem majątków ziemskich we Wronczynie, Złotniczkach i Krześlicach był Antoni Białobłocki. wówczas na terenie parafii zamieszkiwało 212 dorosłych mężczyzn i 239 kobiet. W 1816 r. utworzono nowy cmentarz. W 1885 r. we Wronczynie znajdowało się 14 domów, w których zamieszkiwało 210 osób, w tym 166 Polaków i 44 Niemców. Wronczyńskie Olędry- Wronczynek, posiadały 80 ha ziemi ornej. W 1890 majątek ziemski, należący do wandy Falkenhaym, wykupił syn Maksymiliana Jackowskiego - Tadeusz. Tadeusz Jackowski prowadził na terenie Wielkopolski intensywną działalność społeczno-polityczną.Po śmierci Tadeusza Jackowskiego posiadłość ziemską przejął jego syn- Tadeusz Gustaw wraz żoną Anną. w pałacu spotykali się liczni patrioci. Dwór we Wronczynie z inicjatywy Anny Jackowskiej stał się salonem literacko-artystycznym. gościli tam m.in. Antoni Laubitz, Ignacy Paderewski, Leon Schiller, Ludwik Solski, Mieczysława Ćwiklińska, Julian Tuwim, Kornel Makuszyński i Juliusz Osterwa.