Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Bełdowski
23.02.2009 16:37
[herb_lewa]jastrzebiecBełdowski h. Jastrzębiec, wzięli nazwisko od wsi Bełdowo w pow. łęczyckim, które było ich własnością w XV-XVII wieku; z nich jeden kasztelan.
Oprócz Bełdowa, posiadali dobra Złotno (1539), Niesieczyno, Charbice i Rszewo (p. 1576), Zgniłe Błoto i Sanie (1576, 1662), Patrowo (1624), Łagiewniki, Skotniki, Modrzewie (Modrzew) i Brochnice (Brodnica) w woj. łęczyckim (1671), Budki (1657), Lipie i Nową Wieś (1662), Koźle-Pludwiny w woj. łęczyckim (1702), część dóbr Szymony (1782), Grzybów (1784), Szymanowice Dolne w pow. sandomierskim (1837).
W XVII w. pełnili urzędy ziemskie i grodzkie w powiatach: łęczyckim, kruszwickim, przedeckim, gostyńskim i inowrocławskim; a w XVIII w. — w chęcińskim, brzeskim kujawskim, liwskim, czerskim i sandomierskim.
Z woj. brzeskim kujawskim i łęczyckim podpisali elekcję Władysława IV w 1632, z sandomierskim elekcję Jana Kazimierza w 1648 r., z woj. sandomierskim i łęczyckim elekcję Augusta II w 1697 r.
Niektórzy Bełdowscy przesiedlili się na Wołyń, gdzie byli już na początku XVIII w.
W Galicji udowodnili pochodzenie szlacheckie w 1782 r. w sądach: ziemskim pilznieńskim, grodzkim oświęcimskim i ziemskim lwowskim, a w 1840 r. w wydziale stanów we Lwowie.
W Królestwie wylegitymowali się ze szlachectwa w latach 1837, 1841 i 1852.
• Paweł (zm. 1640), s. Jana, chorąży w. łęczycki 1610 r., kasztelan brzeziński 1613—40, podpisał elekcję w 1632 r.
• Jan, urzędnik Tow. Kredytowego w Kielcach, wylegitymowany w Królestwie 1841 r.
[Bon. I 155-156; Urus. I 127-128 ]
[herb_lewa]rawiczBełdowski h. Rawicz, w ziemi czerskiej. Prawdopodobnie należeli do nich Bełdowscy, którzy dziedziczyli na Radawczyku w pow. lubelskim (1602).
[Nies.; Bon. I 155-156; Urus. I 128 ]
Bełdowski online http://polishgenealogy.blogspot.com/2009/01/bedowski.html
Oprócz Bełdowa, posiadali dobra Złotno (1539), Niesieczyno, Charbice i Rszewo (p. 1576), Zgniłe Błoto i Sanie (1576, 1662), Patrowo (1624), Łagiewniki, Skotniki, Modrzewie (Modrzew) i Brochnice (Brodnica) w woj. łęczyckim (1671), Budki (1657), Lipie i Nową Wieś (1662), Koźle-Pludwiny w woj. łęczyckim (1702), część dóbr Szymony (1782), Grzybów (1784), Szymanowice Dolne w pow. sandomierskim (1837).
W XVII w. pełnili urzędy ziemskie i grodzkie w powiatach: łęczyckim, kruszwickim, przedeckim, gostyńskim i inowrocławskim; a w XVIII w. — w chęcińskim, brzeskim kujawskim, liwskim, czerskim i sandomierskim.
Z woj. brzeskim kujawskim i łęczyckim podpisali elekcję Władysława IV w 1632, z sandomierskim elekcję Jana Kazimierza w 1648 r., z woj. sandomierskim i łęczyckim elekcję Augusta II w 1697 r.
Niektórzy Bełdowscy przesiedlili się na Wołyń, gdzie byli już na początku XVIII w.
W Galicji udowodnili pochodzenie szlacheckie w 1782 r. w sądach: ziemskim pilznieńskim, grodzkim oświęcimskim i ziemskim lwowskim, a w 1840 r. w wydziale stanów we Lwowie.
W Królestwie wylegitymowali się ze szlachectwa w latach 1837, 1841 i 1852.
• Paweł (zm. 1640), s. Jana, chorąży w. łęczycki 1610 r., kasztelan brzeziński 1613—40, podpisał elekcję w 1632 r.
• Jan, urzędnik Tow. Kredytowego w Kielcach, wylegitymowany w Królestwie 1841 r.
[Bon. I 155-156; Urus. I 127-128 ]
[herb_lewa]rawiczBełdowski h. Rawicz, w ziemi czerskiej. Prawdopodobnie należeli do nich Bełdowscy, którzy dziedziczyli na Radawczyku w pow. lubelskim (1602).
[Nies.; Bon. I 155-156; Urus. I 128 ]
Bełdowski online http://polishgenealogy.blogspot.com/2009/01/bedowski.html