Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Adamczak Stefan
18.05.2014 11:33
Stefan Adamczak
urodził się 2 września 1922 roku w Pudliszkach. Syn Stanisława i Adeli z domu Kubiak. Szkołę Powszechną ukończył w 1936 roku w Gostyniu, dokąd przenieśli się jego rodzice. Naukę kontynuował w miejscowym Prywatnym Gimnazjum Koedukacyjnym Ziemi Gostyńskiej. Działał w harcerstwie. Od 6 września 1936 roku był członkiem 3 Drużyny im. Stefana Czarnieckiego. 26 lipca 1938 roku został wyróżniony Państwową Odznaką Sportową klasy III stopnia drugiego. W obliczu nadciągającej agresji hitlerowskiej 30 sierpnia 1939 roku, siedemnastoletni Stefan Adamczak ochotniczo zgłosił się do Starostwa Gostyńskiego z prośbą o przydział do pomocniczej służby wojskowej. W połowie września dotarł do Warszawy i jako ochotnik zgłosił się do służby wartowniczej. 16 września otrzymał przydział do 6 drużyny 2 kompanii Batalionu Wartowniczego Nr 14 Obrony Warszawy stacjonującego w budynku Ministerstwa Rolnictwa. Brał udział w patrolach ulicznych oraz w służbie wartowniczej przy obiektach wojskowych. 17 września przeniesiony został do 5 drużyny, a 26 września do 3 drużyny 1 plutonu 2 kompanii dowodzonej przez kpt. Buholca. Jego kompania jako ostatnia w mundurach polskich opuszczała Warszawę. 2 października, po złożeniu broni, przeniesiony został do Pruszkowa i zakwaterowana w miejscowych warsztatach kolejowych. Po zwolnieniu z niewoli 5 października przez Łódź, Kalisz, Ostrów dotarł do Krotoszyna, a stąd przez Pogorzelę i Szelejewo, 7 października do Gostynia. Jako uczeń ślusarski przez całą okupację pracował w zakładzie Gregora, a po II wojnie światowej najpierw w punkcie usługowym ślusarskim swego ojca, a następnie w Wojewódzkiej Usługowej Spółdzielni Pracy w Gostyniu, na stanowisku kierownika punktu usługowego ślusarskiego. Przerwaną przez wojnę naukę w Gimnazjum ukończył 25 sierpnia 1945 roku. 16 maja 1945 roku w Poznaniu złożył egzamin czeladniczy, a rok później 9 lipca mistrzowski. 4 stycznia 1947 roku zawarł związek małżeński z Teresą Woźniak. Miał czworo dzieci. W sierpniu 1948 roku ukończył czterotygodniowy kurs pedagogiczny przy Centrum Doskonalenia Rzemiosła w Szczecinie. Pełnił wiele funkcji przy Cechu Rzemiosł Różnych w Gostyniu. Wykształcił 28 uczniów-rzemieślników. Przez kilka lat był ławnikiem Sądu Powiatowego w Gostyniu. 12 października 1983 roku został awansowany na stopień kaprala, a dwa lata później na starszego kaprala. Zmarł 22 stycznia 1993 roku. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (17.04.1979), Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej Polski 1939" (31.03.1982), Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (19.03.1982), Medal 40-lecia PL (22.07.1984), Odznakę "Za Zasługi dla Województwa Leszczyńskiego" (10.04.1990).
Biogram opracowano na podstawie: informacje Teresy Adamczak - zbiory prywatne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej Koło Gostyń. Ankieta członków ZBoWiD; Relacja Stefana Adamczaka i zapiski z września 1939 roku.
http://www.gg.bt.pl/info01_11/zolnierze.htm
urodził się 2 września 1922 roku w Pudliszkach. Syn Stanisława i Adeli z domu Kubiak. Szkołę Powszechną ukończył w 1936 roku w Gostyniu, dokąd przenieśli się jego rodzice. Naukę kontynuował w miejscowym Prywatnym Gimnazjum Koedukacyjnym Ziemi Gostyńskiej. Działał w harcerstwie. Od 6 września 1936 roku był członkiem 3 Drużyny im. Stefana Czarnieckiego. 26 lipca 1938 roku został wyróżniony Państwową Odznaką Sportową klasy III stopnia drugiego. W obliczu nadciągającej agresji hitlerowskiej 30 sierpnia 1939 roku, siedemnastoletni Stefan Adamczak ochotniczo zgłosił się do Starostwa Gostyńskiego z prośbą o przydział do pomocniczej służby wojskowej. W połowie września dotarł do Warszawy i jako ochotnik zgłosił się do służby wartowniczej. 16 września otrzymał przydział do 6 drużyny 2 kompanii Batalionu Wartowniczego Nr 14 Obrony Warszawy stacjonującego w budynku Ministerstwa Rolnictwa. Brał udział w patrolach ulicznych oraz w służbie wartowniczej przy obiektach wojskowych. 17 września przeniesiony został do 5 drużyny, a 26 września do 3 drużyny 1 plutonu 2 kompanii dowodzonej przez kpt. Buholca. Jego kompania jako ostatnia w mundurach polskich opuszczała Warszawę. 2 października, po złożeniu broni, przeniesiony został do Pruszkowa i zakwaterowana w miejscowych warsztatach kolejowych. Po zwolnieniu z niewoli 5 października przez Łódź, Kalisz, Ostrów dotarł do Krotoszyna, a stąd przez Pogorzelę i Szelejewo, 7 października do Gostynia. Jako uczeń ślusarski przez całą okupację pracował w zakładzie Gregora, a po II wojnie światowej najpierw w punkcie usługowym ślusarskim swego ojca, a następnie w Wojewódzkiej Usługowej Spółdzielni Pracy w Gostyniu, na stanowisku kierownika punktu usługowego ślusarskiego. Przerwaną przez wojnę naukę w Gimnazjum ukończył 25 sierpnia 1945 roku. 16 maja 1945 roku w Poznaniu złożył egzamin czeladniczy, a rok później 9 lipca mistrzowski. 4 stycznia 1947 roku zawarł związek małżeński z Teresą Woźniak. Miał czworo dzieci. W sierpniu 1948 roku ukończył czterotygodniowy kurs pedagogiczny przy Centrum Doskonalenia Rzemiosła w Szczecinie. Pełnił wiele funkcji przy Cechu Rzemiosł Różnych w Gostyniu. Wykształcił 28 uczniów-rzemieślników. Przez kilka lat był ławnikiem Sądu Powiatowego w Gostyniu. 12 października 1983 roku został awansowany na stopień kaprala, a dwa lata później na starszego kaprala. Zmarł 22 stycznia 1993 roku. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (17.04.1979), Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej Polski 1939" (31.03.1982), Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (19.03.1982), Medal 40-lecia PL (22.07.1984), Odznakę "Za Zasługi dla Województwa Leszczyńskiego" (10.04.1990).
Biogram opracowano na podstawie: informacje Teresy Adamczak - zbiory prywatne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej Koło Gostyń. Ankieta członków ZBoWiD; Relacja Stefana Adamczaka i zapiski z września 1939 roku.
http://www.gg.bt.pl/info01_11/zolnierze.htm