Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Kaczmarek Stanisław
19.05.2014 19:38
Kaczmarek Stanisław
urodził się 6 maja 1909 roku w Smogorzewie. Syn Franciszka i Franciszki z domu Pawlak. W Drzęczewie ukończył Szkołę Powszechną. Do 16 roku życia pozostał przy rodzicach. Następnie pobierał praktyczną naukę w zawodzie stolarza. 4 marca 1931 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 3 baterii 1 Dywizjonu 17 Pułku Artylerii Lekkiej w Gnieźnie na stanowisku jezdnego w zaprzęgu działa. We wrześniu tego roku przeniesiony do rezerwy. W latach 1933-1939 pracował jako robotnik w leśnictwie Godurowa. 28 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do 28 Pułku Artylerii Lekkiej w Dęblinie, z którym brał udział w kampanii wrześniowej. 1 września - jak wspomina - pułk zajął pozycje wyjściowe w rejonie Dęblina, a w następnych dniach przeprawił się prze Wisłę i zajął pozycje obronne. 8 września pułk oraz pozostałe jednostki dywizji wycofały się w kierunku Zamościa. Po stoczeniu kilku walk w tym rejonie pułk został rozbity. 25 września dostał się do niewoli niemieckiej. Dwa dni później został zwolniony i powrócił do domu. Od 1940 roku do 1948 roku pracował jako stolarz w firmie Grzymisławskiego (w latach 1940-1945 zarządzanej przez Niemców), a przez następny rok w Budowlanym Przedsiębiorstwie Powiatowym w Gostyniu, w charakterze robotnika. W latach 1949-1956 prowadził usługowy punkt stolarski, a następnie do października 1959 roku pracował w Przedsiębiorstwie Budowlanym PGR Gola. Od 14 października aż do przejścia na emeryturę zatrudniony był w Spółdzielni Pracy "Pallas", w dziale zabawkarskim. Zmarł 15 grudnia 1991 roku w Poznaniu. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu.
Opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych, Ankieta personalna ZBoWiD, Spółdzielnia Pracy "Pallas", Akta osobowe Stanisława Kaczmarka.
Roman Tomaszewski
urodził się 6 maja 1909 roku w Smogorzewie. Syn Franciszka i Franciszki z domu Pawlak. W Drzęczewie ukończył Szkołę Powszechną. Do 16 roku życia pozostał przy rodzicach. Następnie pobierał praktyczną naukę w zawodzie stolarza. 4 marca 1931 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 3 baterii 1 Dywizjonu 17 Pułku Artylerii Lekkiej w Gnieźnie na stanowisku jezdnego w zaprzęgu działa. We wrześniu tego roku przeniesiony do rezerwy. W latach 1933-1939 pracował jako robotnik w leśnictwie Godurowa. 28 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do 28 Pułku Artylerii Lekkiej w Dęblinie, z którym brał udział w kampanii wrześniowej. 1 września - jak wspomina - pułk zajął pozycje wyjściowe w rejonie Dęblina, a w następnych dniach przeprawił się prze Wisłę i zajął pozycje obronne. 8 września pułk oraz pozostałe jednostki dywizji wycofały się w kierunku Zamościa. Po stoczeniu kilku walk w tym rejonie pułk został rozbity. 25 września dostał się do niewoli niemieckiej. Dwa dni później został zwolniony i powrócił do domu. Od 1940 roku do 1948 roku pracował jako stolarz w firmie Grzymisławskiego (w latach 1940-1945 zarządzanej przez Niemców), a przez następny rok w Budowlanym Przedsiębiorstwie Powiatowym w Gostyniu, w charakterze robotnika. W latach 1949-1956 prowadził usługowy punkt stolarski, a następnie do października 1959 roku pracował w Przedsiębiorstwie Budowlanym PGR Gola. Od 14 października aż do przejścia na emeryturę zatrudniony był w Spółdzielni Pracy "Pallas", w dziale zabawkarskim. Zmarł 15 grudnia 1991 roku w Poznaniu. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu.
Opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych, Ankieta personalna ZBoWiD, Spółdzielnia Pracy "Pallas", Akta osobowe Stanisława Kaczmarka.
Roman Tomaszewski