Adam Karolewicz urodził się 10 grudnia 1917 roku w Gostyniu. Syn Michała i Michaliny z domu Wojciechowska. Ukończył Szkołę Powszechną, a następnie trzyletnią Dokształcającą Szkołę Przemysłową w Gostyniu. Do początku lutego 1938 roku pracował w gospodarstwie rodziców. Jako ochotnik 14 lutego 1938 roku został wcielony do 17 Pułku Artylerii Lekkiej w Gnieźnie. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach nad Bzurą. 18 września w lesie pod Sochaczewem dostał się do niewoli niemieckiej. Początkowo osadzony w Stalagu X A, a od 1 października 1941 roku w obozie X B. Pracował przy budowie fortyfikacji w porcie w Hamburgu oraz w prochowni. 29 stycznia 1942 roku został przekazany do Urzędu Pracy w Münsterlager. Do 1945 roku pracował w gospodarstwie rolnym u Niemca H. Maiera w prowincji Hanower. Do Gostynia powrócił 22 czerwca 1945 roku. Do 30 października 1947 roku był zatrudniony w firmie J. Dembińskiego "Mechaniczna Przeróbka Lnu". W tymże roku, w Piaskach zawarł związek małżeński z Martą Ciszewicz. Od 15 listopada 1947 roku do 30 marca 1950 roku pracował w Banku Rzemiosła i Handlu w Zielonej Górze w charakterze woźnego. Przez kolejne 20 lat, do 31 października 1970 roku, był zatrudniony w Spółdzielni Pracy Tapicerów i Dekoratorów w Piaskach. Miesiąc później, 8 grudnia przeszedł na rentę. Od 17 stycznia 1970 roku był członkiem ZBoWiD. Zmarł 12 grudnia 1984 roku. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1983), Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1976), Odznakę Grunwaldzką (1973). Opracowano na podstawie: informacje Tadeusza Markowiaka - zbiory rodzinne. Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych, Ankieta personalna ZBoWiD; Adam Karolewicz - życiorys.