Antoni Lipowicz -- urodził się 3 czerwca 1906 roku w miejscowości Przybin w powiecie leszczyńskim. Syn Wawrzyna i Franciszki z domu Chwaliszewska. W 1920 roku ukończył Szkołę Powszechną w Drzewcach, a następnie Szkołę Dokształcającą Zawodową w Lesznie. Z zawodu kołodziej. 19 marca 1926 roku został powołany do czynnej służby wojskowej. Po okresie rekruckim w 56 Pułku Piechoty, w sierpniu 1926 roku przeniesiony został do Korpusu Ochrony Pogranicza, a 19 marca 1929 roku do rezerwy. 3 lutego 1928 roku zawarł w Poniecu związek małżeński z Władysławą Walkowiak. Zamieszkał w Gostyniu, gdzie do 1939 roku pracował dorywczo. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do kompanii strzeleckiej 69 Pułku Piechoty w Gnieźnie, z którym brał udział w kampanii wrześniowej. Uczestniczył w walkach m.in. pod Kutnem, Łęczycą i Sochaczewem, gdzie 9 września dostał się do niewoli niemieckiej. Początkowo przebywał w obozie przejściowym w Pabianicach, a po pobycie w kolejnych obozach przeniesiony został do Stalagu 13 A. 6 marca 1941 roku został zwolniony z obozu i pozostał na przymusowych robotach w Niemczech. Pracował w gospodarstwie rolnym. 27 listopada 1945 roku powrócił do Gostynia. Od 1 października 1949 roku aż do przejścia na emeryturę w 1971 roku pracował w Szpitalu Powiatowym w Gostyniu jako stolarz. Od 28 kwietnia 1977 roku był członkiem gostyńskiego Koła ZBoWiD. Zmarł 26 września 1997 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Odznaczony był Medalem "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1983). Biogram opracowano na podstawie: informacje Kazimiery Lipowicz - zbiory rodzinne. Związek Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych, Ankieta personalna ZBoWiD; Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Gostyniu, Akta osobowe Antoniego Lipowicza; Książeczka wojskowa Seria D nr 916688 WKR Leszno.