Stanisław Mikołajczak urodził się 27 listopada 1904 roku w Starej Krobi. Syn Józefa i Agnieszki z domu Chuda. W Ziółkowie, gdzie rodzice prowadzili gospodarstwo rolne, ukończył Szkołę Elementarną. W latach międzywojennych początkowo pracował w gospodarstwie rodziców, a następnie w melioracji i w handlu obwoźnym. W 1926 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 9 kompanii trzeciego batalionu 55 Pułku Piechoty. Do rezerwy przeniesiony w 1927 roku. W 1931 roku zawarł związek małżeński z Anną Prętkowską. Miał troje dzieci (Kazimierz - 1933, Stanisław - 1937, Zofia - 1945). 24 sierpnia 1939 roku zmobilizowany został do 1 kompanii Obrony Narodowej w Krobi. Od 3 września oddział wycofywał się w kierunku Kutna. 18 września, w czasie walk odwrotowych nad Bzurą został ranny (przestrzał obu nóg i kolana). 22 września przetransportowany do szpitala w Chodakowie. W październiku powrócił do domu. Od 1 lutego 1940 roku do 19 stycznia 1945 roku pracował w Gostyniu u Niemca przy skupie jaj i drobiu. W pierwszych latach powojennych pracował w kampaniach cukrowniczych w Gostyniu oraz w leśnictwie Bodzewko. Od 2 sierpnia 1949 roku do 31 grudnia 1964 roku zatrudniony był jako robotnik w PKP (odcinek drogowy Krobia). Zmarł 28 maja 1997 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1983), Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1976), Odznakę Honorową "Zasłużony Działacz ZIW" (1983). Biogram opracowano na podstawie: informacje Zofii Chudej - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka Inwalidzka nr 5801 Ostrów.