Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Hoffmann Czesław
29.05.2014 16:09
Czesław Hoffmann
urodził się 25 lipca 1908 roku w Bożej Woli w powiecie kościańskim. Pochodził z wielodzietnej rodziny. Syn Józefa i Katarzyny z domu Kaźmierczak. Szkołę Powszechną ukończył w Chruścinie. Po przeniesieniu się rodziców do Henrykowa, pracował w miejscowym majątku. 15 kwietnia 1932 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 2 kompanii 70 Pułku Piechoty w Pleszewie. W tymże roku został zwolniony z wojska ze względu na trudną sytuacje rodzinną. Zamieszkał w Krzemieniewie, gdzie pomagał siostrze w prowadzeniu gospodarstwa. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do kompanii rezerwy 55 Pułku Piechoty. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach pod Łowiczem, Gostyninem, w Puszczy Kampinoskiej, gdzie został ranny. 18 września w okolicach Sochaczewa dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony w obozie jenieckim w Żyrardowie, usytuowanym na miejscowym stadionie. Z nakazu okupanta konwojował m.in. zdobyczne konie do Krakowa. Zwolniony z niewoli w listopadzie 1939 roku powrócił do Krzemieniewa. Przydzielony został do pracy w gospodarstwie rolnym Niemca we wsi Wilkowice koło Leszna. 2 listopada 1940 roku zawarł związek małżeński z Agnieszką Krysicką ze Starego Gostynia i nakazem władz okupacyjnych skierowany został do pracy w Cukrowni w Gostyniu. Tu był szykanowany, wykonywał najgorsze i najbardziej uciążliwe prace (odmowa przyjęcia "Deutsche Volksliste"). W cukrowni nad Kanią pracował do 1970 roku (do przejścia na emeryturę) jako robotnik magazynowy. Od 12 grudnia 1983 roku członek ZBoWiD. Zmarł 28 czerwca 1995 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Starym Gostyniu. Odznaczony był Medalem "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939".
Biogram opracowano na podstawie: informacje Zygmunta Hoffmanna - zbiory rodzinne. Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD.
Roman Tomaszewski
urodził się 25 lipca 1908 roku w Bożej Woli w powiecie kościańskim. Pochodził z wielodzietnej rodziny. Syn Józefa i Katarzyny z domu Kaźmierczak. Szkołę Powszechną ukończył w Chruścinie. Po przeniesieniu się rodziców do Henrykowa, pracował w miejscowym majątku. 15 kwietnia 1932 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 2 kompanii 70 Pułku Piechoty w Pleszewie. W tymże roku został zwolniony z wojska ze względu na trudną sytuacje rodzinną. Zamieszkał w Krzemieniewie, gdzie pomagał siostrze w prowadzeniu gospodarstwa. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do kompanii rezerwy 55 Pułku Piechoty. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach pod Łowiczem, Gostyninem, w Puszczy Kampinoskiej, gdzie został ranny. 18 września w okolicach Sochaczewa dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony w obozie jenieckim w Żyrardowie, usytuowanym na miejscowym stadionie. Z nakazu okupanta konwojował m.in. zdobyczne konie do Krakowa. Zwolniony z niewoli w listopadzie 1939 roku powrócił do Krzemieniewa. Przydzielony został do pracy w gospodarstwie rolnym Niemca we wsi Wilkowice koło Leszna. 2 listopada 1940 roku zawarł związek małżeński z Agnieszką Krysicką ze Starego Gostynia i nakazem władz okupacyjnych skierowany został do pracy w Cukrowni w Gostyniu. Tu był szykanowany, wykonywał najgorsze i najbardziej uciążliwe prace (odmowa przyjęcia "Deutsche Volksliste"). W cukrowni nad Kanią pracował do 1970 roku (do przejścia na emeryturę) jako robotnik magazynowy. Od 12 grudnia 1983 roku członek ZBoWiD. Zmarł 28 czerwca 1995 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Starym Gostyniu. Odznaczony był Medalem "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939".
Biogram opracowano na podstawie: informacje Zygmunta Hoffmanna - zbiory rodzinne. Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD.
Roman Tomaszewski