Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Praczyk Roman
29.05.2014 16:17
Roman Praczyk
urodził się 10 lipca 1914 roku w Kosowie. Syn Andrzeja i Marianny z domu Naskrent. W 1928 roku ukończył Szkołę Powszechną w Siemowie, a w 1932 roku Szkołę Rolniczą w Bojanowie. W latach trzydziestych pracował w Lesznie na kolei jako robotnik. 3 listopada 1936 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 17 Pułku Ułanów z przydziałem do plutonu łączności jako telefonista. Ukończył Szkołę Podoficerską, a we wrześniu 1937 roku awansowany został na stopień starszego ułana, dowodząc sekcją łączności. Trzy miesiące później nominowany został kapralem, a 26 października 1938 roku przeniesiony został do rezerwy. Rok później, 18 sierpnia, otrzymał kartę mobilizacyjną do 17 Pułku Ułanów z przydziałem do szwadronu zapasowego jako pisarz kancelarii ewidencji. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach pod Kutnem, Walewicami i w obronie Warszawy. 26 września dostał się do niewoli niemieckiej. Został osadzony w obozie przejściowym w Radomiu, z którego zbiegł i powrócił do Kosowa. Po II wojnie światowej we Wrocławiu do 1956 roku prowadził prywatne przedsiębiorstwo przewozowe. W latach 1957-1960 mieszkał i pracował w Gdańsku. Następnie powrócił do Kosowa i do 1971 roku pracował m.in. w oddziale gostyńskim Poznańskiego Przedsiębiorstwa "Centrala Nasienna" na stanowisku magazyniera. W lipcu 1967 roku zamieszkał w Gostyniu. Od 8 marca 1971 roku aż do przejścia na emeryturę 1 sierpnia 1979 roku był zatrudniony w Inspektoracie Powiatowym PZU w Gostyniu jako ajent ubezpieczeniowy. Posiadał stopień wojskowy plutonowego. Od 1973 roku członek ZBoWiD. Zmarł 18 października 1991 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Z odznaczeń posiadał m.in. Krzyż Walecznych nadany przez generała Abrahama.
Opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Nr 0507895 RKU Wrocław (21.09.1949).
Roman Tomaszewski
urodził się 10 lipca 1914 roku w Kosowie. Syn Andrzeja i Marianny z domu Naskrent. W 1928 roku ukończył Szkołę Powszechną w Siemowie, a w 1932 roku Szkołę Rolniczą w Bojanowie. W latach trzydziestych pracował w Lesznie na kolei jako robotnik. 3 listopada 1936 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 17 Pułku Ułanów z przydziałem do plutonu łączności jako telefonista. Ukończył Szkołę Podoficerską, a we wrześniu 1937 roku awansowany został na stopień starszego ułana, dowodząc sekcją łączności. Trzy miesiące później nominowany został kapralem, a 26 października 1938 roku przeniesiony został do rezerwy. Rok później, 18 sierpnia, otrzymał kartę mobilizacyjną do 17 Pułku Ułanów z przydziałem do szwadronu zapasowego jako pisarz kancelarii ewidencji. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach pod Kutnem, Walewicami i w obronie Warszawy. 26 września dostał się do niewoli niemieckiej. Został osadzony w obozie przejściowym w Radomiu, z którego zbiegł i powrócił do Kosowa. Po II wojnie światowej we Wrocławiu do 1956 roku prowadził prywatne przedsiębiorstwo przewozowe. W latach 1957-1960 mieszkał i pracował w Gdańsku. Następnie powrócił do Kosowa i do 1971 roku pracował m.in. w oddziale gostyńskim Poznańskiego Przedsiębiorstwa "Centrala Nasienna" na stanowisku magazyniera. W lipcu 1967 roku zamieszkał w Gostyniu. Od 8 marca 1971 roku aż do przejścia na emeryturę 1 sierpnia 1979 roku był zatrudniony w Inspektoracie Powiatowym PZU w Gostyniu jako ajent ubezpieczeniowy. Posiadał stopień wojskowy plutonowego. Od 1973 roku członek ZBoWiD. Zmarł 18 października 1991 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Z odznaczeń posiadał m.in. Krzyż Walecznych nadany przez generała Abrahama.
Opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Nr 0507895 RKU Wrocław (21.09.1949).
Roman Tomaszewski