Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Mazurek Stanisław
30.05.2014 16:38
Stanisław Mazurek
urodził się 6 września 1913 roku w Dusinie. Syn Stanisława i Józefy z domu Naskrent. W Dusinie ukończył Szkołę Powszechną. Do 1935 roku pracował jako robotnik w Tartaku Franciszka Polaszka w Gostyniu. 3 marca 1935 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 75 Pułku Piechoty "Warszawa". Później przeniesiony do kompanii reprezentacyjnej Wojska Polskiego na Zamek Warszawski. Do rezerwy powrócił 11 października 1936 roku. Po wyjściu z wojska nadal pracował w Tartaku Franciszka Polaszka. Od 1 do 30 maja 1938 roku odbył ćwiczenia rezerwy w 70 Pułku Piechoty. Z jednostką tą we wrześniu 1939 roku brał udział w wojnie obronnej. Walczył m.in. pod Łęczycą, gdzie został lekko ranny, a po wycofaniu się z pułkiem w walkach nad Bzurą 19 września ciężko ranny. Przewieziony do szpitala w Łowiczu, gdzie amputowano mu lewe podudzie. 1 stycznia 1940 roku powrócił do domu, gdzie spędził pozostały czas okupacji hitlerowskiej. Od 1946 do 1950 roku pracował jako robotnik w Betoniarni Banaszaka w Gostyniu, a następnie do 31 lipca 1958 roku w Wytwórni Figur Wystawowych jako portier i palacz. Od 1 sierpnia 1958 roku do 19 lutego 1976 roku był zatrudniony w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu na stanowisku portiera. Od 30 sierpnia 1973 roku członek ZBoWiD. Posiadał stopień wojskowy starszego szeregowego. Zmarł 21 czerwca 1980 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Odznaczony Srebrnym Medalem "Zasłużony na Polu Chwały" (1975) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979).
Opracowano na podstawie: informacje Teresy Mazurek - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD, Rexam Szkło Gostyń S.A., Akta osobowe Stanisława Mazurka; Książeczka inwalidzka, Obwodowy Urząd Inwalidów w Ostrowie (9.03.1948).
Roman Tomaszewski
urodził się 6 września 1913 roku w Dusinie. Syn Stanisława i Józefy z domu Naskrent. W Dusinie ukończył Szkołę Powszechną. Do 1935 roku pracował jako robotnik w Tartaku Franciszka Polaszka w Gostyniu. 3 marca 1935 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 75 Pułku Piechoty "Warszawa". Później przeniesiony do kompanii reprezentacyjnej Wojska Polskiego na Zamek Warszawski. Do rezerwy powrócił 11 października 1936 roku. Po wyjściu z wojska nadal pracował w Tartaku Franciszka Polaszka. Od 1 do 30 maja 1938 roku odbył ćwiczenia rezerwy w 70 Pułku Piechoty. Z jednostką tą we wrześniu 1939 roku brał udział w wojnie obronnej. Walczył m.in. pod Łęczycą, gdzie został lekko ranny, a po wycofaniu się z pułkiem w walkach nad Bzurą 19 września ciężko ranny. Przewieziony do szpitala w Łowiczu, gdzie amputowano mu lewe podudzie. 1 stycznia 1940 roku powrócił do domu, gdzie spędził pozostały czas okupacji hitlerowskiej. Od 1946 do 1950 roku pracował jako robotnik w Betoniarni Banaszaka w Gostyniu, a następnie do 31 lipca 1958 roku w Wytwórni Figur Wystawowych jako portier i palacz. Od 1 sierpnia 1958 roku do 19 lutego 1976 roku był zatrudniony w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu na stanowisku portiera. Od 30 sierpnia 1973 roku członek ZBoWiD. Posiadał stopień wojskowy starszego szeregowego. Zmarł 21 czerwca 1980 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Odznaczony Srebrnym Medalem "Zasłużony na Polu Chwały" (1975) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979).
Opracowano na podstawie: informacje Teresy Mazurek - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD, Rexam Szkło Gostyń S.A., Akta osobowe Stanisława Mazurka; Książeczka inwalidzka, Obwodowy Urząd Inwalidów w Ostrowie (9.03.1948).
Roman Tomaszewski