Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Grodzki Jan
31.05.2014 09:04
Jan Grodzki
urodził się 8 lipca 1910 roku w Pijanowicach. Syn Franciszka i Marianny z domu Pakosz. Szkołę Powszechną ukończył w Pijanowicach. W marcu 1931 roku został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbył jako kanonier zamkowy w 4 baterii 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu. Do rezerwy przeniesiony we wrześniu 1932 roku. W latach międzywojennych pracował jako robotnik rolny w majątku Pijanowice. 8 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do 1 baterii 1 Dywizjonu 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu. 1 września 1939 roku dywizjon koleją został przetransportowany do Konina i tam włączony do 17 Dywizji Piechoty. Brał udział w walkach w okolicach Łęczycy, nad Bzurą i w Puszczy Kampinoskiej, gdzie dywizjon został częściowo rozbity. W trakcie odwrotu, 20 września, dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony został w Stalagu I A. W maju 1940 roku został zwolniony z niewoli. Do końca wojny pozostał w Niemczech na robotach przymusowych. Pracował w gospodarstwie rolnym. Do Pijanowic powrócił 24 października 1945 roku. Aż do przejścia na emeryturę w 1975 roku pracował w miejscowym PGR przy obsłudze maszyn rolniczych. W tymże roku przeniósł się do Gostynia. Od 1983 roku członek ZBoWiD. Zmarł 29 listopada 1987 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu.
Opracowano na podstawie: informacje Krystyny Wojtkowiak; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń; Ankieta personalna ZBoWiD.
Tomaszewski Jan
urodził się 8 lipca 1910 roku w Pijanowicach. Syn Franciszka i Marianny z domu Pakosz. Szkołę Powszechną ukończył w Pijanowicach. W marcu 1931 roku został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbył jako kanonier zamkowy w 4 baterii 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu. Do rezerwy przeniesiony we wrześniu 1932 roku. W latach międzywojennych pracował jako robotnik rolny w majątku Pijanowice. 8 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do 1 baterii 1 Dywizjonu 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu. 1 września 1939 roku dywizjon koleją został przetransportowany do Konina i tam włączony do 17 Dywizji Piechoty. Brał udział w walkach w okolicach Łęczycy, nad Bzurą i w Puszczy Kampinoskiej, gdzie dywizjon został częściowo rozbity. W trakcie odwrotu, 20 września, dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony został w Stalagu I A. W maju 1940 roku został zwolniony z niewoli. Do końca wojny pozostał w Niemczech na robotach przymusowych. Pracował w gospodarstwie rolnym. Do Pijanowic powrócił 24 października 1945 roku. Aż do przejścia na emeryturę w 1975 roku pracował w miejscowym PGR przy obsłudze maszyn rolniczych. W tymże roku przeniósł się do Gostynia. Od 1983 roku członek ZBoWiD. Zmarł 29 listopada 1987 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu.
Opracowano na podstawie: informacje Krystyny Wojtkowiak; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń; Ankieta personalna ZBoWiD.
Tomaszewski Jan