Jan Krzyżyński urodził się 5 marca 1915 roku w Bochum w Niemczech. Syn Jana i Marii z domu Wujczak. Po I wojnie światowej wraz z rodzicami powrócił do kraju i zamieszkał w Podrzeczu. Ukończył szkołę powszechną, a następnie uczył się w Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej w Gostyniu. Praktyczną naukę w zawodzie piekarza pobierał w firmie Guderskiego w Gostyniu, w której pracował do 1938 roku, do złożenia egzaminu czeladniczego. W tymże roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 69 Pułku Piechoty w Gnieźnie. Brał udział w kampanii wrześniowej. Walczył m.in. nad Bzurą, w Puszczy Kampinoskiej, w rejonie Warszawy, gdzie 23 września dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony został w obozach przejściowych w Żyrardowie i Sieradzu. 12 października zwolniony z niewoli powrócił do Podrzecza. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował w Gostyniu w swoim wyuczonym zawodzie. 4 marca 1945 roku zawarł związek małżeński z Wandą Krzyżanowską z Podrzecza. Do 1950 roku prowadził prywatną piekarnię. W latach następnych pracował w PSS, a od 17 czerwca 1963 roku do 1976 roku w GS "Samopomoc Chłopska" w Gostyniu jako piekarz. Od 1973 roku członek ZBoWiD. Posiadał stopień wojskowy kaprala. Zmarł 4 kwietnia 1996 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1983) i Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1976). Biogram opracowano na podstawie: informacje Wandy Krzyżyńskiej - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD. Tomaszewski Roman