Powstanie Listopadowe - emigracja

Miller Józef - gen. brygady jazdy, po bitwie pod Ostrołęką, wywmigrował do Saksonii, by powrócić do Warszawy na dwa lata przed śmiercią - może warto dodać?

Wierciński Antoni, były wojskowy

Antoni Wierciński, s. Jana i Rozalii Rawicz, ur.1803 r. w majątku Bożyn koło Borysowa, gubernia mińska. zm. 28.10.1873 w Nimes we Francji. Absolwent Wydział Budownictwa i Miernictwa na UW, konstruktor dróg i mostów. W powstaniu ppor. artylerii. Majątek został skonfiskowany. Do Francji przybył 22.01.1832. Skierowany do Avinionu.[1]

Na emigracji znaleźli się również inni powstańcy listopadowi o nazwisku Wierciński.

Bertold Antoni Wierciński, s. Józefa i Urszuli Giżyckiej, ur. 29.03.1811 Łazuczynek, parafia Bazalia, powiat starokonstantynowski, Wołyń, zm. 22. 03.1868 Boulogne-sur-Mer, Francja. Absolwent liceum w Krzemieńcu. W powstaniu listopadowym porucznik rakietników, kawaler Orderu Virtuti Militari, członek Hufca Świętego płk. Ludwika Oborskiego (7 IV 1833 Besançon). Od jesieni 1833 do 1834 działacz emigracyjny w Stanach Zjednoczonych. Od 1834 na emigracji we Francji i Anglii, związany z Hotelem Lambert. W 1848 w stopniu pułkownika walczył na Sycylii pod dowództwem gen. Ludwika Mierosławskiego. W 1854 r poślubił Suzanne Rodwell. Autor memorandum do Rządu Narodowego z 1863 r. Wdowa po Bertoldzie została pochowana w Konstantynopolu z jej ostatnim mężem, dyktatorem powstania styczniowego Marianem Langiewiczem.[2]

Ludwik Wierciński, ur.1812 Łazuczynek, zm.ok.1868 w Winduktach na Żmudzi, s. Józefa i Urszuli Giżyckiej, w powstaniu listopadowym podporucznik, 6 kompania poz. piesza, od 14.09.1831 kawaler Orderu Virtuti Militari, awansowany do stopnia kapitana. Po upadku powstania znalazł się w Galicji z korpusem gen. Józefa Dwernickiego, następnie wyemigrował do Francji. Po powrocie do Galicji zamieszkał w Dąbrówce. W latach 1835-1840 w szeregach Węglarstwa Polskiego i Stowarzyszenia Ludu Polskiego, inspektor kopalni w Jaworznie, następnie ponownie na emigracji. W czasie Wiosny Ludów brał udział powstaniu Giuseppe Garibaldiego w stopniu pułkownika, dowódca artylerii w Syrakuzach na Sycylii u Giuseppe La Fariny pod komendą gen. Ludwika Mierosławskiego (1848). Jeszcze 30.11.1865 r. był inwigilowany przez agentów policji carskiej m.in. Juliana Bałaszewicza, żonaty z Anną Rymkiewicz.[3]

Erazm Wierciński, ur.1790, gub. Żytomierska, zm. 28.06.1845 w Tours, wstąpił do służby w 1809, żołnierz Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, powstaniec listopadowy, por. p 8 piech. lin. 1815 - 1825, por.p.2 strzelców pieszych stacjonującego w Zamościu w 1826, mjr. 12 ppl. Sygnatariusz Aktu z roku 1834 przeciw Adamowi Czartoryskiemu, emigrant we Francji. Żonaty z Marianną Snarską z którą miał troje dzieci: Teofila Felixa Wiktora * 09.02.1825 Zamość, Eleonorę Erazynę Mariannę * 04.02.1827 Warszawa Praga i N.N. Dzieci pozostały w Polsce. W 1851 r. poślubił wdowę Marie Catherine Doublet, której pierwszym mężem był Jean Baptiste Flessard[4]
Żródła:
1 - • Akta Towarzystwa Historyczno - Literackiego w Paryżu, t.3, s.51, Paryż 1996. • Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tomy 7-8 s. 452, hasło, Antoni Wierciński, Rzym 1985. • Rocznik Towarzystwa Historyczno - Literackiego w Paryżu 1873 - 1878, t. 2 s. 402, nakł. Księgarnia J.K. Żupańskiego, Poznań 1879. • Całoroczne trudy Komitetu Narodowego Polskiego na dniu 8 grudnia 1831 r. we Francji zawiązanego, s. 202, druk A. Pinard, Paryż 1831-1834.
2. • Jan Karol Sienkiewicz, Kronika Emigracji Polskiej, t. 2, arkusz 12 s. 188 - 192, druk U. Pinard, Paryż 1834. • Bertold Wierciński, Mowa na obchodzie 29.11.1844 r. w Londynie, druk O. Kasperowicz 1844. • Ludwik Hass, Wolnomularze polscy w kraju i na śwíecíe 1821-1999: słownik biograficzny, s. 528 - 529 Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 1999. • Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tomy 7-8 s. 452, hasło Bertold Wierciński, Rzym 1985. • Grzeloński Bogdan, Ameryka w pamiętnikach Polaków. s. 76, 83, Antologia, Warszawa 1975. • Józef Alfons Potrykowski, Anna Owsińska (wstęp i opr.), Tułactwo Polaków we Francji. Dziennik emigranta. cz. 2. przypis 381, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1974. • Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tom 2 s. 74,102, Buenos Aires-Paryz 1964. • Lubomir Gadoń, Z życia Polaków we Francyi, rzut oka na na 50 letnie koleje Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu 1832-1882, s. 133, Paryż, Kraków 1883. • Tomasz Łubieński, Bić się, czy nie bić?: Czerwonobiały ; Norwid wraca do Paryża, s. 202, 203, Wydawn. Pavo, Warszawa 1996. • The Polish review, kwartalnik naukowy, t. 15, s. 22, 25, 28, 33, 34, Polish Institute of Arts and Sciences in America 1970. • Barbara Orzelska-Konarska, W kręgu Hotelu Lambert : Władysław Zamoyski w latach 1832-1847, s. 178, 231, Ossolineum, Wrocław 1971. • Maria Danilewicz-Zielińska, Próby przywołań: szkice literackie, s 260, 261, 267, Biblioteka "Więzi", Warszawa 1992. • Eligiusz Kozłowski, General Jozef Hauke-Bosak: 1834-1871, s. 47, Wydawn. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1973. • Accounts and Papers of the House of Commons By Great Britain. Parliament. House of Commons 1867-8, number of certificates of naturalization issued to aliens. Bertold de Wiercinski 04.08.1854 [28] • Janusz Stankiewicz, Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem VIRTUTI MILITARI , Wierciński Bartold, Srebrny, 8 Marzec 1831. • International Genealogical index- British Isles - ślub Bertolda Wiercińskiego i Louise Susane Coxhead c.Jamesa Rodwella 08 07 1854 Saint James, Westminster, London, England. • Kira Gałczyńska-Kilańska, Polacy w Kraju Półksiężyca, s. 174, Wydawn. Literackie, Kraków 1974. • Władysław Jabłonowski, Józef Fijałek (wstęp i przypisy), Pamiętniki z lat 1851-1893, s. 471, 550, 558, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, Kraków 1967.
3. Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tomy 7-8 s. 452, hasło, Ludwik Wierciński, Rzym 1985. • Zenona Rondomańska (red.), Nad Bałtykiem, Pregołą i Łyną XVI-XX wiek : księga pamiątkowa poświęcona Jubileuszowi 50-lecia pracy naukowej Profesora Janusza Jasińskiego. s.244, ISBN 9788389151186 ISBN 8389151189. • Jan Marek Giżycki, Spis ważniejszych miejscowości w powiecie starokonstantynowskim na Wołyniu z 32 rycinami. s. 234, ibidem, drzewo genealogiczne Snopek Wiercińskich h. Rawicz, nakł. niektórych ziemian wołyńskich, Stary-Konstantynów, druk W. L. Anczyc, Kraków 1910. • Manifest Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, druk. Bourgogne i Martinet 1836[30] • Irena Homola, Bolesław Łopuszański (opr), Kapitan i dwie panny: Krakowskie pamietniki z XIX wieku, s. 42, 43, Wydawn. Literackie, 1980. • Józef Białynia-Chołodecki, Korpus Dwernickiego w granicach Austryi. s. 85, Druk. i lit. Piller-Neumann, Lwów 1913. • Potocki Albert [Julian Aleksander Bałaszewicz], Rafał Gerber (wstęp i opr.), Raporty szpiega, t. 2, s. 60, przypisy s. 516, indeks osób s. 566, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973. • Janusz Stankiewicz, Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem VIRTUTI MILITARI Wierciński Ludwik, Złoty, 14 Września 1831.
4. Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tomy 7-8, s. 452, hasło, Erazm Wierciński, Rzym 1985. • Ludwik Hass, Wolnomularze polscy w kraju i na śwíecíe 1821-1999: słownik biograficzny s. 528 - 529, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 1999. • Bronisław Gembarzewski, Wojsko Polskie: Królestwo Polskie 1815-1830, lista oficerów, wyd.1903. • Akt z roku 1834 przeciw Adamowi Czartoryskiemu wyobrazicielowi systemu polskiej arystokracji, Poitiers, druk. F. A. Saurin 1839. • Adolf Tobiasz Krosnowski, Almanach historique; ou, Souvenir de l'émigration polonaise, Paryż 1841. • Leonard Chodźko, La Pologne historique, littéraire, monumentale et illustrée, s. 32, Paryż 1839-1841.