Stanisław Parzy urodził się 12 kwietnia 1916 roku w Piaskach. Syn Franciszka i Agnieszki z domu Jernaś. W 1930 roku ukończył Szkołę Powszechną w Piaskach. Do 1934 roku pracował w charakterze praktykanta w leśnictwie Godurowo (Nadleśnictwo Orliniec), a następnie do marca 1938 roku na stanowisku leśnika. 21 marca 1938 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 3 kompanii 70 Pułku Piechoty w Pleszewie. W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach pod Sochaczewem, Piątkiem i Łęczycą. 13 września pod Orłowem został ranny w głowę i rękę. Umieszczony w szpitalu w Oporowie. Po kapitulacji Warszawy jako jeniec przewieziony został do Poznania. 17 października został zwolniony na dalsze leczenie w Szpitalu Marysin w Piaskach. Od 1940 do 1944 roku pracował w szkółce ogrodniczej w Gostyniu, a w ostatnim roku okupacji przy kopaniu okopów. Po zakończeniu wojny powrócił do Piasków. W październiku 1945 roku zawarł związek małżeński z Heleną Olejniczak. Do 1965 roku pracował jako leśnik początkowo w leśnictwie Gogolewo (Nadleśnictwo Baszków), a następnie w Nadleśnictwie Rawicz. Z rodziną mieszkał w Dłoni. W 1965 roku przeniósł się do Gostynia. Do przejścia na emeryturę w 1981 roku, pracował w charakterze strażnika ochrony mienia publicznego. Zmarł 10 listopada 1991 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (31.3.1983), Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939 roku" (25.5.1983), Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (31.12.1976). Opracowano na podstawie: Parzy Stanisław, Życiorys, rkps; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa nr 0407182 RKU Rawicz (14.11.1949). Tomaszewski Roman