Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Prałat Bronisław
7.06.2014 12:39
Bronisław Prałat
urodził się 12 sierpnia 1912 roku w Rotthausen w niemieckiej Westfalii. Syn Stanisława i Konstancji z domu Sobkowiak. W 1918 roku z rodzicami powrócił do kraju. Rodzina osiadła na gospodarstwie rolnym w Daleszynie. W Krotoszynie ukończył siedmioklasową Szkołę Powszechną, a następnie w 1931 roku Szkołę Rolniczą w Lesznie. 12 maja 1934 roku został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbył w 56 Pułku Piechoty w Krotoszynie. Skierowany został do Szkoły Podoficerskiej, którą ukończył 25 lutego 1935 roku w stopniu starszego szeregowego. W maju otrzymał awans na stopień kaprala. 1 października 1935 roku został mianowany podoficerem nadterminowym. Po ukończeniu kursu instruktorskiego dla podoficerów zawodowych 60 PP, 25 września 1936 roku skierowany został do 56 Pułku Piechoty. W tym czasie ukończył także zaocznie 5 klas gimnazjalnych typu matematyczno-przyrodniczego na kursach dokształcających "Wiedza" w Krakowie. Z pierwszą kompanią macierzystej jednostki brał udział w wojnie obronnej 1939 roku. 9 września w walkach pod Łęczycą został ciężko ranny. Początkowo przebywał w szpitalu polowym w Kutnie, a następnie przewieziony został do szpitala w Łodzi. Dzięki staraniom rodziców i dr. Luttelmana z Piasków, 18 czerwca 1940 roku został przekazany na dalsze leczenie do szpitala w Marysinie, z którego został wypisany 23 września 1940 roku. Odmowa przyjęcia Volkslisty spowodowała, że 12 czerwca 1944 roku w nocy pomiędzy godziną 1.00-2.00 cała rodzina została wywieziona na roboty przymusowe do Karyntii w Austrii. Rodzice i rodzeństwo został rozdzielone na gospodarstwa rolne. On początkowo pracował w magistracie na stanowisku woźnego, a następnie w mleczarni jako pracownik umysłowy. Po kapitulacji wojsk hitlerowskich w Austrii wcielony został do II Korpusu Polskiego we Włoszech. Jako niezdolny do służby wojskowej pracował w administracji i zaopatrzeniu. We wrześniu 1945 roku został zweryfikowany do stopnia plutonowego. W 1946 roku wyjechał do Anglii, gdzie został zdemobilizowany. Do kraju powrócił z rodzicami 18 maja 1947 roku na gospodarstwo rolne w Daleszynie. Od 25 października tegoż roku pracował w Starostwie Powiatowym w Gostyniu, w charakterze referenta, a następnie w Wydziale Finansowym, jako kierownik referatu. 4 października 1949 roku w Pępowie zawarł związek małżeński z Marią Zaton. Miał troje dzieci. W 1975 roku, w ramach reorganizacji administracji państwowej został przeniesiony do Wojewódzkiego Wydziału Finansowego w Lesznie na stanowisko starszego inspektora. Na emeryturę przeszedł 1 grudnia 1977 roku. Posiadał stopień wojskowy sierżanta (1981). Zmarł 5 stycznia 1983 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1974), Odznakę Grunwaldzką (1973), Odznakę "Za Rany", Srebrną Odznakę "Za Zasługi dla Finansów PRL" (1977), Odznakę Honorową "Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego" (1972), Odznakę Honorową "Zasłużony dla Powiatu Gostyńskiego" (1975).
Biogram opracowano na podstawie: informacje Marii Prałat - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Ks. Wojsk. Seria A nr 0265113, RKU Rawicz (29.5.1947).
Roman Tomaszewski
urodził się 12 sierpnia 1912 roku w Rotthausen w niemieckiej Westfalii. Syn Stanisława i Konstancji z domu Sobkowiak. W 1918 roku z rodzicami powrócił do kraju. Rodzina osiadła na gospodarstwie rolnym w Daleszynie. W Krotoszynie ukończył siedmioklasową Szkołę Powszechną, a następnie w 1931 roku Szkołę Rolniczą w Lesznie. 12 maja 1934 roku został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbył w 56 Pułku Piechoty w Krotoszynie. Skierowany został do Szkoły Podoficerskiej, którą ukończył 25 lutego 1935 roku w stopniu starszego szeregowego. W maju otrzymał awans na stopień kaprala. 1 października 1935 roku został mianowany podoficerem nadterminowym. Po ukończeniu kursu instruktorskiego dla podoficerów zawodowych 60 PP, 25 września 1936 roku skierowany został do 56 Pułku Piechoty. W tym czasie ukończył także zaocznie 5 klas gimnazjalnych typu matematyczno-przyrodniczego na kursach dokształcających "Wiedza" w Krakowie. Z pierwszą kompanią macierzystej jednostki brał udział w wojnie obronnej 1939 roku. 9 września w walkach pod Łęczycą został ciężko ranny. Początkowo przebywał w szpitalu polowym w Kutnie, a następnie przewieziony został do szpitala w Łodzi. Dzięki staraniom rodziców i dr. Luttelmana z Piasków, 18 czerwca 1940 roku został przekazany na dalsze leczenie do szpitala w Marysinie, z którego został wypisany 23 września 1940 roku. Odmowa przyjęcia Volkslisty spowodowała, że 12 czerwca 1944 roku w nocy pomiędzy godziną 1.00-2.00 cała rodzina została wywieziona na roboty przymusowe do Karyntii w Austrii. Rodzice i rodzeństwo został rozdzielone na gospodarstwa rolne. On początkowo pracował w magistracie na stanowisku woźnego, a następnie w mleczarni jako pracownik umysłowy. Po kapitulacji wojsk hitlerowskich w Austrii wcielony został do II Korpusu Polskiego we Włoszech. Jako niezdolny do służby wojskowej pracował w administracji i zaopatrzeniu. We wrześniu 1945 roku został zweryfikowany do stopnia plutonowego. W 1946 roku wyjechał do Anglii, gdzie został zdemobilizowany. Do kraju powrócił z rodzicami 18 maja 1947 roku na gospodarstwo rolne w Daleszynie. Od 25 października tegoż roku pracował w Starostwie Powiatowym w Gostyniu, w charakterze referenta, a następnie w Wydziale Finansowym, jako kierownik referatu. 4 października 1949 roku w Pępowie zawarł związek małżeński z Marią Zaton. Miał troje dzieci. W 1975 roku, w ramach reorganizacji administracji państwowej został przeniesiony do Wojewódzkiego Wydziału Finansowego w Lesznie na stanowisko starszego inspektora. Na emeryturę przeszedł 1 grudnia 1977 roku. Posiadał stopień wojskowy sierżanta (1981). Zmarł 5 stycznia 1983 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1974), Odznakę Grunwaldzką (1973), Odznakę "Za Rany", Srebrną Odznakę "Za Zasługi dla Finansów PRL" (1977), Odznakę Honorową "Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego" (1972), Odznakę Honorową "Zasłużony dla Powiatu Gostyńskiego" (1975).
Biogram opracowano na podstawie: informacje Marii Prałat - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Ks. Wojsk. Seria A nr 0265113, RKU Rawicz (29.5.1947).
Roman Tomaszewski