Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Szymoniak Stanisław
7.06.2014 12:52
Stanisław Szymoniak
urodził się 14 listopada 1905 roku na Pożegowie. Syn Stanisława i Katarzyny z domu Marciniak. W 1918 roku w Dusinie ukończył Szkołę Elementarną. Od 1 kwietnia 1919 roku do 1927 roku pracował w charakterze robotnika rolnego w majątku w Dusinie. W 1927 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 56 Pułku Piechoty w Krotoszynie. 15 listopada tegoż roku ukończył Szkołę Podoficerską z nominacją na starszego szeregowego, a w 1929 roku przeniesiony do rezerwy w randze kaprala. Do 1931 roku pracował w majątku w Dusinie, a w latach następnych w różnych firmach m.in. w Młynie Parowym Hasińskiego (styczeń 1932-31 grudzień 1935). We wrześniu 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej. Zmobilizowany został do 8 Pułku Legionów W Lublinie. Walczył m.in. w rejonie Tarnopola. Tam 19 września został ranny w nogę i przetransportowany do szpitala w Jarosławiu, w którym leczył się dwanaście tygodni. Przez kolejne szesnaście tygodni przebywał w szpitalu w Krakowie, z którego został zwolniony 1 maja 1940 roku. Z Gostynia, do którego powrócił z niewoli, został przez okupanta wywieziony do Niemiec na przymusowe roboty. Do kraju powrócił w końcu 1945 roku, służąc od 7 maja do 31 października 1945 roku w Polskim Batalionie Pomocniczej Służby Wartowniczej przy Armii Amerykańskiej w Nancy. Od 1 stycznia 1947 do 31 grudnia 1951 roku pracował w PZGS, a od 1952 do 1960 roku przy odgruzowywaniu Wrocławia, a następnie w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu. Zmarł 28 grudnia 1990 roku. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1989) i Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1974).
Opracowano na podstawie: informacje Kazimiery Eitner - zbiory rodzinne. Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD.
Roman Tomaszewski
urodził się 14 listopada 1905 roku na Pożegowie. Syn Stanisława i Katarzyny z domu Marciniak. W 1918 roku w Dusinie ukończył Szkołę Elementarną. Od 1 kwietnia 1919 roku do 1927 roku pracował w charakterze robotnika rolnego w majątku w Dusinie. W 1927 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 56 Pułku Piechoty w Krotoszynie. 15 listopada tegoż roku ukończył Szkołę Podoficerską z nominacją na starszego szeregowego, a w 1929 roku przeniesiony do rezerwy w randze kaprala. Do 1931 roku pracował w majątku w Dusinie, a w latach następnych w różnych firmach m.in. w Młynie Parowym Hasińskiego (styczeń 1932-31 grudzień 1935). We wrześniu 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej. Zmobilizowany został do 8 Pułku Legionów W Lublinie. Walczył m.in. w rejonie Tarnopola. Tam 19 września został ranny w nogę i przetransportowany do szpitala w Jarosławiu, w którym leczył się dwanaście tygodni. Przez kolejne szesnaście tygodni przebywał w szpitalu w Krakowie, z którego został zwolniony 1 maja 1940 roku. Z Gostynia, do którego powrócił z niewoli, został przez okupanta wywieziony do Niemiec na przymusowe roboty. Do kraju powrócił w końcu 1945 roku, służąc od 7 maja do 31 października 1945 roku w Polskim Batalionie Pomocniczej Służby Wartowniczej przy Armii Amerykańskiej w Nancy. Od 1 stycznia 1947 do 31 grudnia 1951 roku pracował w PZGS, a od 1952 do 1960 roku przy odgruzowywaniu Wrocławia, a następnie w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu. Zmarł 28 grudnia 1990 roku. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1989) i Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1974).
Opracowano na podstawie: informacje Kazimiery Eitner - zbiory rodzinne. Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD.
Roman Tomaszewski