Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Sikora Franciszek
11.06.2014 21:27
Franciszek Sikora
- urodził się 3 grudnia 1912 roku w miejscowości Krechówka w województwie lwowskim. Syn Jana i Katarzyny z domu Błażejowicz. W latach dwudziestych osiedlił się w Szczodrochowie, gdzie rodzice nabyli gospodarstwo rolne. W Kunowie ukończył Szkołę Powszechną, a w 1931 roku trzyletni kurs nauki w dziale metalowym w Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej w Gostyniu. Od 2 listopada 1928 roku pobierał praktyczną naukę w zawodzie kowala, w kuźni Kobusińskiego w Drzęczewie. 23 listopada 1931 roku złożył egzamin czeladniczy. Początkowo pracował w majątku w Drzęczewie, a następnie w Klasztorze Ojców Filipinów na Głogówku w charakterze szofera i kowala. 15 listopada 1934 roku został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbył w 3 kompanii 7 Batalionu Telegraficznego w Poznaniu. 1 listopada 1936 roku przeniesiony do rezerwy. W 1937 i 1938 roku odbył czterotygodniowe ćwiczenia rezerwy w macierzystej jednostce, awansując na stopień starszego szeregowego. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do kompanii łączności 17 Dywizji Piechoty. Brał udział w kampanii wrześniowej, walczył m.in. w obronie Lwowa. 29 września dostał się do niewoli radzieckiej. W czasie powrotu do domu, 15 października w Lublinie, wzięty do niewoli przez Niemców. Osadzony w obozie jenieckim, z którego zbiegł i 15 listopada powrócił do Gostynia. W 1940 roku w Gostyniu zawarł związek małżeński z Jadwigą Zimną. Do początku kwietnia 1945 roku pracował w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu. Następnie został wcielony do 6 Zapasowego Pułku Piechoty Wojska Polskiego. 15 sierpnia 1945 roku przeniesiono go do rezerwy. Od 3 września tegoż roku podjął pracę w charakterze kierowcy w Cukrowni w Gostyniu. 5 maja 1976 roku przeszedł na emeryturę. Od 31 stycznia 1974 roku członek ZBoWiD. Zmarł 10 lipca 1982 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (10.12.1970), Odznakę Grunwaldzką (27.01.1949).
Opracowano na podstawie: informacje Marii Ludwiczak - zbiory rodzinne, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria C nr 0468094 RKU Rawicz (14.12.1949).
Roman Tomaszewski
- urodził się 3 grudnia 1912 roku w miejscowości Krechówka w województwie lwowskim. Syn Jana i Katarzyny z domu Błażejowicz. W latach dwudziestych osiedlił się w Szczodrochowie, gdzie rodzice nabyli gospodarstwo rolne. W Kunowie ukończył Szkołę Powszechną, a w 1931 roku trzyletni kurs nauki w dziale metalowym w Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej w Gostyniu. Od 2 listopada 1928 roku pobierał praktyczną naukę w zawodzie kowala, w kuźni Kobusińskiego w Drzęczewie. 23 listopada 1931 roku złożył egzamin czeladniczy. Początkowo pracował w majątku w Drzęczewie, a następnie w Klasztorze Ojców Filipinów na Głogówku w charakterze szofera i kowala. 15 listopada 1934 roku został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbył w 3 kompanii 7 Batalionu Telegraficznego w Poznaniu. 1 listopada 1936 roku przeniesiony do rezerwy. W 1937 i 1938 roku odbył czterotygodniowe ćwiczenia rezerwy w macierzystej jednostce, awansując na stopień starszego szeregowego. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do kompanii łączności 17 Dywizji Piechoty. Brał udział w kampanii wrześniowej, walczył m.in. w obronie Lwowa. 29 września dostał się do niewoli radzieckiej. W czasie powrotu do domu, 15 października w Lublinie, wzięty do niewoli przez Niemców. Osadzony w obozie jenieckim, z którego zbiegł i 15 listopada powrócił do Gostynia. W 1940 roku w Gostyniu zawarł związek małżeński z Jadwigą Zimną. Do początku kwietnia 1945 roku pracował w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu. Następnie został wcielony do 6 Zapasowego Pułku Piechoty Wojska Polskiego. 15 sierpnia 1945 roku przeniesiono go do rezerwy. Od 3 września tegoż roku podjął pracę w charakterze kierowcy w Cukrowni w Gostyniu. 5 maja 1976 roku przeszedł na emeryturę. Od 31 stycznia 1974 roku członek ZBoWiD. Zmarł 10 lipca 1982 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (10.12.1970), Odznakę Grunwaldzką (27.01.1949).
Opracowano na podstawie: informacje Marii Ludwiczak - zbiory rodzinne, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria C nr 0468094 RKU Rawicz (14.12.1949).
Roman Tomaszewski