Franciszek Kosmalski urodził się 5 lipca 1911 roku w Gostyniu. Syn Stanisława i Zofii z domu Krzekotowska. Ukończył Szkołę Powszechną, a następnie Szkołę Zawodową w Gostyniu. Z zawodu tokarz drzewny. 28 października 1932 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do plutonu łączności 9 Dywizjonu Artylerii Konnej w Baranowiczach. 17 maja 1934 roku przeniesiony do rezerwy. 1 czerwca 1936 roku w Gostyniu zawarł związek małżeński z Marią Schaefer. Miał czworo dzieci. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do plutonu łączności jako dowódca patrolu telefonicznego 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu. Z pierwszą baterią tej jednostki brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w bitwie pod Kutnem. 18 września w miejscowości Piątek dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony w Stalagu VI B. W sierpniu 1940 roku zwolniony z obozu i do zakończenia wojny pozostał w Niemczech na robotach przymusowych. Do Gostynia powrócił w 1946 roku. Od 1 września 1948 roku do 31 marca 1951 roku pracował w charakterze woźnego w Państwowym Gimnazjum i Liceum w Gostyniu. Przez wiele lat zatrudniony był w Spółdzielni Pracy "Pallas" na stanowisku tokarza drzewnego, a następnie brygadzisty. Na emeryturę przeszedł w 1976 roku. Od 26 maja 1988 roku był członkiem gostyńskiego Koła ZBoWiD. Zmarł 6 czerwca 1997 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal 40 PL (1984) i Odznakę Pamiątkową 9 Dywizjonu Artylerii Konnej (nr 15249). Opracowano na podstawie: informacje Teresy Mila - zbiory rodzinne, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Liceum Ogólnokształcące w Gostyniu, Akta osobowe Franciszka Kosmalskiego. Roman Tomaszewski