Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Kubiak Franciszek
13.06.2014 21:03
Franciszek Kubiak
urodził się 24 sierpnia 1913 roku w Żelaźnie w powiecie kościańskim. Syn Wawrzyna i Agnieszki. W Żelaźnie ukończył czteroklasową Szkołę Powszechną. Pracował jako robotnik rolny w majątku Kotowo. 24 marca 1935 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 4 kompanii 70 Pułku Piechoty. 3 października skierowany został do Szkoły Podoficerskiej, w grudniu awansowany na stopień starszego szeregowego. 25 maja 1936 roku mianowany kapralem z przydziałem dowódcy drużyny. 1 października przeniesiony do rezerwy. Do 1938 roku pracował jako robotnik rolny w Strzyżewicach, a następnie do sierpnia 1939 roku w zakładzie masarskim w Kościanie. W październiku 1938 roku odbył czterotygodniowe ćwiczenia rezerwy w 55 Poznańskim Pułku Piechoty. Do tej jednostki został zmobilizowany ponownie 26 sierpnia 1939 roku. Od 1 września 1939 roku brał udział w walkach z Niemcami na stanowisku dowódcy drużyny. 26 września dostał się do niewoli niemieckiej, z której zwolniony został w październiku. Powrócił do Żelazna. Wywieziony przez okupanta na roboty przymusowe do Głogowa, gdzie na przedmieściu pracował w gospodarstwie rolnym. 12 marca 1945 roku został wcielony do 41 Pułku Piechoty Wojska Polskiego i skierowany przez Piłę, Stargard do Szczecina. 16 lipca 1945 roku awansowany na plutonowego, a 17 grudnia 1945 roku zdemobilizowany. Od 1946 roku aż do przejścia na emeryturę pracował w PGR Kosowo. Od 1972 roku członek ZBoWiD. Posiadał stopień wojskowy sierżanta. Zmarł 1 października 1986 roku i pochowany został na cmentarzu w Starym Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi, Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939".
Opracowano na podstawie: informacje Ireny Wojciechowskiej - zbiory rodzinne, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria C nr 046827 RKU Rawicz (16.12.1949).
Roman Tomaszewski
urodził się 24 sierpnia 1913 roku w Żelaźnie w powiecie kościańskim. Syn Wawrzyna i Agnieszki. W Żelaźnie ukończył czteroklasową Szkołę Powszechną. Pracował jako robotnik rolny w majątku Kotowo. 24 marca 1935 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 4 kompanii 70 Pułku Piechoty. 3 października skierowany został do Szkoły Podoficerskiej, w grudniu awansowany na stopień starszego szeregowego. 25 maja 1936 roku mianowany kapralem z przydziałem dowódcy drużyny. 1 października przeniesiony do rezerwy. Do 1938 roku pracował jako robotnik rolny w Strzyżewicach, a następnie do sierpnia 1939 roku w zakładzie masarskim w Kościanie. W październiku 1938 roku odbył czterotygodniowe ćwiczenia rezerwy w 55 Poznańskim Pułku Piechoty. Do tej jednostki został zmobilizowany ponownie 26 sierpnia 1939 roku. Od 1 września 1939 roku brał udział w walkach z Niemcami na stanowisku dowódcy drużyny. 26 września dostał się do niewoli niemieckiej, z której zwolniony został w październiku. Powrócił do Żelazna. Wywieziony przez okupanta na roboty przymusowe do Głogowa, gdzie na przedmieściu pracował w gospodarstwie rolnym. 12 marca 1945 roku został wcielony do 41 Pułku Piechoty Wojska Polskiego i skierowany przez Piłę, Stargard do Szczecina. 16 lipca 1945 roku awansowany na plutonowego, a 17 grudnia 1945 roku zdemobilizowany. Od 1946 roku aż do przejścia na emeryturę pracował w PGR Kosowo. Od 1972 roku członek ZBoWiD. Posiadał stopień wojskowy sierżanta. Zmarł 1 października 1986 roku i pochowany został na cmentarzu w Starym Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi, Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939".
Opracowano na podstawie: informacje Ireny Wojciechowskiej - zbiory rodzinne, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria C nr 046827 RKU Rawicz (16.12.1949).
Roman Tomaszewski