Jan Leciej urodził się 5 lipca 1913 roku w Sikorzynie. Syn Franciszka i Józefy z domu Smektała. W Sikorzynie ukończył Szkołę Powszechną. Pracował w gospodarstwie rolnym. 3 listopada 1935 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 2 szwadronu 17 Pułku Ułanów. 15 października 1937 roku został przeniesiony do rezerwy. We wrześniu-październiku 1938 roku odbył 8-tygodniowe ćwiczenia rezerwy w jednostce macierzystej. Mianowany starszym ułanem. 24 sierpnia 1939 roku zmobilizowany został ponownie do 17 Pułku Ułanów, z którym brał udział w kampanii wrześniowej. Uczestniczył w walkach m.in. pod Piątkiem, Sobotą, nad Bzurą i w rejonie Puszczy Kampinoskiej. 20 września dostał się do niewoli niemieckiej. Umieszczony w Stalagu w Milhausen. Po zwolnieniu z niewoli pozostał w Niemczech na przymusowych robotach. 2 września 1945 roku w Ulm zawarł związek małżeński z Bronisławą Mieszczak. Po II wojnie światowej pracował w gospodarstwie rodzinnym, a od 1959 roku we własnym gospodarstwie w Sikorzynie. 22 sierpnia 2000 roku awansowany został na podporucznika. Zmarł 10 kwietnia 2002 roku i pochowany został na cmentarzu w Krobi. Uhonorowany został Medalem "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1989), Patentem Nr 64069 Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny (2001). Opracowano na podstawie: informacje Bronisławy Leciej - zbiory rodzinne, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria C nr 468441 RKU Rawicz (19.12.1949). Roman Tomaszewski