Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Leśniak Wacław
13.06.2014 21:09
Wacław Leśniak
urodził się 11 marca 1910 roku w Drzęczewie. Syn Józefa i Józefy z domu Roszak. W 1924 roku w Goli ukończył Szkołę Powszechną. Od 1 kwietnia 1925 roku pracował jako robotnik rolny w majątku Edwarda Potworowskiego w Goli. 20 marca 1932 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 2 kompanii ckm 56 Pułku Piechoty. We wrześniu tegoż roku został skierowany do Szkoły Podoficerskiej. W kwietniu 1933 roku awansowany na stopień starszego strzelca i otrzymał przydział na stanowisko zastępcy dowódcy drużyny w 1 kompanii ckm. We wrześniu tegoż roku przeniesiony do rezerwy. W listopadzie 1933 roku zawarł związek małżeński z Weroniką Nawrot. Do 23 sierpnia 1939 roku, z przerwą na odbyte ćwiczenia rezerwy (28.09.-31.10 1936 r.) w 55 Poznańskim Pułku Piechoty, pracował w majątku Edwarda Potworowskiego. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany jako celowniczy do 2 kompanii ckm 70 Pułku Piechoty. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach pod Łowiczem, Łęczycą i nad Bzurą. 16 września został ranny w szyję i prawe ramię. Przewieziony do szpitala w Łodzi, z którego zwolniony został 5 listopada. Powrócił do Goli. Od maja 1940 roku przebywał na przymusowych robotach w Niemczech. Pracował w gospodarstwie rolnym, w Herford u Friedricka Kollmeira. Po II wojnie światowej zamieszkał w Gostyniu. W latach 1945-1948 pracował w Krotoszyńskich Zakładach Ceramiki Budowlanej (Cegielnia nr 15 w Pudliszkach), a następnie do 1964 roku w Zakładach Zbożowo-Młynarskich, Młyn nr 2 w Gostyniu. Przez kolejne dwa lata zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Sprzętowo-Transportowym Budownictwa Rolniczego w Poznaniu, a następnie w Powiatowym Związku Gminnych Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Gostyniu. Od 1966 roku aż do przejścia na rentę inwalidzką (1970) pracował w Mieszalni Pasz PZGS "Samopomoc Chłopska" w Gostyniu. Od 1947 roku członek Związku Inwalidów Wojennych. Zmarł 2 lutego 1978 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Odznaczony był Medalem "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1974) i Medalem 10 PL (1954).
Opracowano na podstawie: informacje Elżbiety Skorupskiej - zbiory rodzinne; Książeczka wojskowa Seria C nr 468763 RKU Rawicz (23.12.1949).
Roman Tomaszewski
urodził się 11 marca 1910 roku w Drzęczewie. Syn Józefa i Józefy z domu Roszak. W 1924 roku w Goli ukończył Szkołę Powszechną. Od 1 kwietnia 1925 roku pracował jako robotnik rolny w majątku Edwarda Potworowskiego w Goli. 20 marca 1932 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 2 kompanii ckm 56 Pułku Piechoty. We wrześniu tegoż roku został skierowany do Szkoły Podoficerskiej. W kwietniu 1933 roku awansowany na stopień starszego strzelca i otrzymał przydział na stanowisko zastępcy dowódcy drużyny w 1 kompanii ckm. We wrześniu tegoż roku przeniesiony do rezerwy. W listopadzie 1933 roku zawarł związek małżeński z Weroniką Nawrot. Do 23 sierpnia 1939 roku, z przerwą na odbyte ćwiczenia rezerwy (28.09.-31.10 1936 r.) w 55 Poznańskim Pułku Piechoty, pracował w majątku Edwarda Potworowskiego. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany jako celowniczy do 2 kompanii ckm 70 Pułku Piechoty. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach pod Łowiczem, Łęczycą i nad Bzurą. 16 września został ranny w szyję i prawe ramię. Przewieziony do szpitala w Łodzi, z którego zwolniony został 5 listopada. Powrócił do Goli. Od maja 1940 roku przebywał na przymusowych robotach w Niemczech. Pracował w gospodarstwie rolnym, w Herford u Friedricka Kollmeira. Po II wojnie światowej zamieszkał w Gostyniu. W latach 1945-1948 pracował w Krotoszyńskich Zakładach Ceramiki Budowlanej (Cegielnia nr 15 w Pudliszkach), a następnie do 1964 roku w Zakładach Zbożowo-Młynarskich, Młyn nr 2 w Gostyniu. Przez kolejne dwa lata zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Sprzętowo-Transportowym Budownictwa Rolniczego w Poznaniu, a następnie w Powiatowym Związku Gminnych Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Gostyniu. Od 1966 roku aż do przejścia na rentę inwalidzką (1970) pracował w Mieszalni Pasz PZGS "Samopomoc Chłopska" w Gostyniu. Od 1947 roku członek Związku Inwalidów Wojennych. Zmarł 2 lutego 1978 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Odznaczony był Medalem "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1974) i Medalem 10 PL (1954).
Opracowano na podstawie: informacje Elżbiety Skorupskiej - zbiory rodzinne; Książeczka wojskowa Seria C nr 468763 RKU Rawicz (23.12.1949).
Roman Tomaszewski