Tadeusz Załoba urodził się 17 lipca 1919 roku w Peczeniżynie w województwie stanisławowskim. Syn Zygmunta i Julii z domu Miczko. W 1938 roku, w Kołomyi ukończył Gimnazjum im. Króla Kazimierza Jagiellończyka. We wrześniu 1938 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i skierowany na Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy przy 48 Pułku Piechoty w Stanisławowie. 23 lipca 1939 roku otrzymał tytuł podchorążego rezerwy, a 1 sierpnia przeniesiony do 49 Pułku Piechoty przy 11 Karpackiej Dywizji Piechoty. We wrześniu 1939 roku brał udział w wojnie obronnej, m.in. w walkach w rejonie Tarnowa, Rzeszowa i Krosna. 17 września wzięty do niewoli niemieckiej, z której po krótkim pobycie został zwolniony. Powrócił do Peczeniżyna. Podczas okupacji sowieckiej pracował w elektrownii, a od czerwca 1941 roku, po zajęciu tych terenów przez Niemców w Warsztatach Taboru Kolejowego w Kołomyi na stanowisku elektryka i mechanika. Dnia 5 sierpnia 1941 roku zawarł związek małżeński z Marią Witoszyńską. Miał pięcioro dzieci. W kwietniu 1945 roku, w ramach repatriacji, osiedlił się z rodziną w Gostyniu. Od lipca do listopada 1946 roku pracował w Biurze Powiatowym Urzędu Samochodowego, a od stycznia 1947 do 1950 roku w Zarządzie Miejskim na stanowisku referenta gospodarczego, a następnie aprowizacyjnego. W latach 1950-1965 zatrudniony był w Miejskim Przedsiębiorstwie Gospodarki Komunalnej jako kierownik techniczny. Przez dwa kolejne lata kierował transportem w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu. Do 1 sierpnia 1979 roku, tj. do przejścia na emeryturę, pracował jako technik organizacji i normowania pracy w Spółdzielni Pracy Metalowców. Przez dwie kadencje był radnym Miejskiej Rady Narodowej. Od 1978 roku do 1983 roku członek Komisji do Spraw Handlu, Usług przy Komitecie Osiedlowym w Gostyniu. Posiadał stopień wojskowy sierżanta. Od 21 września 1984 roku członek ZBoWiD. Zmarł 10 stycznia 1997 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1989), Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1982), Medal 40 PL (1984), Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju" (1984). Opracowano na podstawie: informacje Bogusława Załoby - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD. Roman Tomaszewski