Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Kaczmarek Jan (2)
18.06.2014 08:44
Jan Kaczmarek
urodził się 29 listopada 1912 roku w Essel w Niemczech. Syn Rocha i Marianny z domu Jankowska. Po I wojnie światowej powrócił z rodzicami do kraju i zamieszkał w Starym Gostyniu. Ukończył szkołę powszechną, a następnie Publiczną Szkołę Dokształcającą Zawodową w Gostyniu. Z zawodu stolarz. W latach trzydziestych prowadził warsztat stolarski w Starym Gostyniu. Czynną służbę wojskową (1935-1936) odbył w 4 kompanii 2 batalionu 56 Pułku Piechoty w Krotoszynie. W Gostyniu 8 sierpnia 1939 roku zawarł związek małżeński z Janiną Gano. Miał sześcioro dzieci. 24 sierpnia 1939 roku powołany został na ćwiczenia rezerwy do macierzystej jednostki. Skierowany został do oddziału Straży Granicznej w Sulmierzycach. 1 września po walkach granicznych z oddziałem wycofywał się w kierunku Łodzi. 4 września w okolicach Brzeziny został ranny odłamkiem bomby w lewą łopatkę. W następnych dniach oddział znajdował się w odwrocie w kierunku Warszawy. Otoczony przez Niemców 10 września decyzją dowódcy jednostka została rozwiązana. Udało mu się przedostać do Warszawy, w której spędził okupację hitlerowską. Pracował jako stolarz w warsztatach prywatnych. W latach powojennych zatrudniony był w charakterze stolarza najpierw w Jarocińskich Fabrykach Mebli (oddział w Gostyniu), a następnie w warsztacie stolarskim Urzędu Miasta i Gminy Gostyń. W 1977 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 4 sierpnia 1986 roku i pochowany został na cmentarzu w Starym Gostyniu.
Opracowano na podstawie: informacje Teresy Kaczmarek - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Legitymacja inwalidzka nr 214294 (3.02.1949 Gostyń).
Tomaszewski Roman
urodził się 29 listopada 1912 roku w Essel w Niemczech. Syn Rocha i Marianny z domu Jankowska. Po I wojnie światowej powrócił z rodzicami do kraju i zamieszkał w Starym Gostyniu. Ukończył szkołę powszechną, a następnie Publiczną Szkołę Dokształcającą Zawodową w Gostyniu. Z zawodu stolarz. W latach trzydziestych prowadził warsztat stolarski w Starym Gostyniu. Czynną służbę wojskową (1935-1936) odbył w 4 kompanii 2 batalionu 56 Pułku Piechoty w Krotoszynie. W Gostyniu 8 sierpnia 1939 roku zawarł związek małżeński z Janiną Gano. Miał sześcioro dzieci. 24 sierpnia 1939 roku powołany został na ćwiczenia rezerwy do macierzystej jednostki. Skierowany został do oddziału Straży Granicznej w Sulmierzycach. 1 września po walkach granicznych z oddziałem wycofywał się w kierunku Łodzi. 4 września w okolicach Brzeziny został ranny odłamkiem bomby w lewą łopatkę. W następnych dniach oddział znajdował się w odwrocie w kierunku Warszawy. Otoczony przez Niemców 10 września decyzją dowódcy jednostka została rozwiązana. Udało mu się przedostać do Warszawy, w której spędził okupację hitlerowską. Pracował jako stolarz w warsztatach prywatnych. W latach powojennych zatrudniony był w charakterze stolarza najpierw w Jarocińskich Fabrykach Mebli (oddział w Gostyniu), a następnie w warsztacie stolarskim Urzędu Miasta i Gminy Gostyń. W 1977 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 4 sierpnia 1986 roku i pochowany został na cmentarzu w Starym Gostyniu.
Opracowano na podstawie: informacje Teresy Kaczmarek - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Legitymacja inwalidzka nr 214294 (3.02.1949 Gostyń).
Tomaszewski Roman