Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Mrozek Stanisław
20.06.2014 15:30
Stanisław Mrozek
urodził się 22 kwietnia 1910 roku w Godurowie. Syn Michała i Katarzyny z domu Jankowiak. W Michałowie ukończył szkołę powszechną. Pracował jako robotnik rolny w Godurowie. W marcu 1932 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 9 baterii 3 dywizjonu haubic 17 Pułku Artylerii Lekkiej. Rok później przeniesiony do rezerwy. W 1938 roku w Gostyniu poślubił Marię Kroll. Miał jedno dziecko. W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany do oddziału obrony przeciwlotniczej 14 Pułku Artylerii Lekkiej. Jego szlak bojowy wiódł przez Sochaczew, Kutno nad Bzurę. 18 września, w rejonie Wyszogrodu, został wzięty do niewoli niemieckiej i osadzony w Stalagu I A w Prusach Wschodnich. Po zwolnieniu z obozu do końca wojny pozostał w Niemczech na robotach przymusowych. Pracował w gospodarstwie rolnym. Do domu powrócił w 1946 roku. W latach 1947-1950 pracował w Zarządzie Drogowym, a następnie do 20 października 1963 roku w Gostyńskich Zakładach Przemysłu Terenowego jako pracownik fizyczny. Ostatnie jedenaście lat przepracował w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu. W 1974 roku przeszedł na emeryturę. Od 1983 roku członek ZBoWiD. Zmarł 12 grudnia 1989 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Starym Gostyniu.
Biogram opracowano na podstawie: informacje Stanisławy Żalik - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Rexam Szkło Gostyń S.A., Akta osobowe Stanisława Mrozka.
Tomaszewski Roman
urodził się 22 kwietnia 1910 roku w Godurowie. Syn Michała i Katarzyny z domu Jankowiak. W Michałowie ukończył szkołę powszechną. Pracował jako robotnik rolny w Godurowie. W marcu 1932 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 9 baterii 3 dywizjonu haubic 17 Pułku Artylerii Lekkiej. Rok później przeniesiony do rezerwy. W 1938 roku w Gostyniu poślubił Marię Kroll. Miał jedno dziecko. W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany do oddziału obrony przeciwlotniczej 14 Pułku Artylerii Lekkiej. Jego szlak bojowy wiódł przez Sochaczew, Kutno nad Bzurę. 18 września, w rejonie Wyszogrodu, został wzięty do niewoli niemieckiej i osadzony w Stalagu I A w Prusach Wschodnich. Po zwolnieniu z obozu do końca wojny pozostał w Niemczech na robotach przymusowych. Pracował w gospodarstwie rolnym. Do domu powrócił w 1946 roku. W latach 1947-1950 pracował w Zarządzie Drogowym, a następnie do 20 października 1963 roku w Gostyńskich Zakładach Przemysłu Terenowego jako pracownik fizyczny. Ostatnie jedenaście lat przepracował w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu. W 1974 roku przeszedł na emeryturę. Od 1983 roku członek ZBoWiD. Zmarł 12 grudnia 1989 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Starym Gostyniu.
Biogram opracowano na podstawie: informacje Stanisławy Żalik - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Rexam Szkło Gostyń S.A., Akta osobowe Stanisława Mrozka.
Tomaszewski Roman